پروفایل کاربر - hengame021

لایک

من از گذشتن اين كوچه هايي كه خاطرات كودكي ام را زنده مي كند بيزارم.
كوچه هايي كه صداي گرد و غبار و برگ هاي پاييزي اش روحم را آزار ميدهد
عقربه هاي ساعت هم از سكوت من بيزار شده اند .پنجره اتاقم هم نوري به من نشان نميدهد.
ديوار اتاقم هم به من پشت ميكند؛چگونه تحمل كنم اين همه غربت و تنهايي را
بيهوده منتظر قايق نيستم چرا كه قايق در مرداب جايي ندارد
مردابي كه آرام ترين نوع تشويش را به قلبم هديه ميكند.(صالح رستميان آذر 1389)

تا چند نظر به روی مهتاب کنم

خود را به هوای دیدنت آب کنم

یک قطعه ی عکس خود برایم بفرست

تا در دل بیقرار خود،قاب کنم