پروفایل کاربر - vahiddavarpanah92

می روی

آرام آرام...

دور می شوی

و خاطره ای می شوی

گنگ و مبهم...

دلی

که روزی جای تو بود

حالا گورستانی شده

از آرزوهایی که مردند...

آرام آرام می روی

و چه اعتراف تلخی است

که جدایی بس دردناک است

وقتی باران اشک

هر لحظه

پنجره ی دلم را می شوید

چگونه از فردا و روشنی

و از سپیده حرف بزنم؟

سکوت می کنم

تا آخرین تکه های آرزوهایم

بی صدا

به خاک سپرده شوند

و من می مانم

و

گورستانی به نام دلم...

ﮔـﺎﻫـی ﺍﻳـﻨـﮑـﻪ ﺻـﺒـﺢ ﻫـﺎ

ﺩﻟـﺖ ﻧـﻤـﻲ ﺧـﻮﺍﺩ ﺑـﻴـﺪﺍﺭ ﺑـﺸـﻲ

ﻫـﻤـﻴـﺸـﻪ ﻧـﺸـﻮﻧـﻪ ی ﺗـﻨـﺒـﻠـی ﻧـﻴـﺴـﺖ !

خسته ﺍی ﺍﺯ ﺯﻧـﺪﮔـی …!

ﻧـﻤـی ﺧـﻮﺍی ﻗـﺒـﻮﻝ ﮐـﻨـی ﮐـﻪ ﻳـﮏ ﺭﻭﺯِ ﺩﻳـﮕـﻪ ﺷـﺮﻭﻉ ﺷـﺪﻩ …



+++++5+++++++

سال نو مبارک

ياشسين تورك اوشاقلاري