پروفایل کاربر - sara_321

من شاعر نیستم
من تنها کلماتی را می دانم
که نام تو را دارد
و آنها را ردیف می کنم به نشانه تو
شب را دوست دارم چون آغوش تو را دارد
صبح را دوست دارم
چون بیداری تو را دارد
از رنگهایی خوشم می آید
که رنگ چشمان توست
رنگ آرامش تو
من شاعر نیستم
تنها کلماتی را

که به تو ربط دارد می شناسم
و آنها را کنار هم می گذارم
تا دیگران بخوانند و
عاشق شوند.

از چوپانی پرسیدند
روزگار چگونه است ؟!
گفت از روزگار چیزی نمیدانم
اما پشم های
گوسفندانم را که چیدم
دیدم نیمی از آنها گرگ اند!