پروفایل کاربر - hannaneh20

عجب صبری خدا دارد!

اگر من جای او بودم.

همان یک لحظه اول ،

که اول ظلم را میدیدم از مخلوق بی وجدان ،

جهان را با همه زیبایی و زشتی ،

بروی یکدیگر ،ویرانه میکردم.

عجب صبری خدا دارد !

اگر من جای او بودم .

که در همسایه ی صدها گرسنه ، چند بزمی گرم عیش و نوش میدیدم ،

نخستین نعره مستانه را خاموش آندم ،

بر لب پیمانه میکردم .

عجب صبری خدا دارد !

اگر من جای او بودم .

که میدیدم یکی عریان و لرزان ، دیگری پوشیده از صد جامه ی رنگین

زمین و آسمانرا

واژگون ، مستانه میکردم .

خدایا! من دلم قرصه! کسی غیرازتوبامن نیست!

خیالت اززمین راحت که حتی روز روشن نیست!

کسی اینجانمیبینه که دنیا زیرچشماته یه عمره یادمون رفته زمین دارمکافاته!

خدایا! وقت برگشتن یه کم بامن مداراکن. شنیدم گرم آغوشت، اگه میشه منم جاکن…

می خواهم برگردم به روزهای کودکی آن زمان ها که :
پدر تنها قهرمان بود .
عشق ، تنها در آغوش مادر خلاصه میشد
بالاترین نقطه ى زمین ، شانه های پدر بود . . .
بدترین دشمنانم ، خواهر و برادر های خودم بودند . . .
تنها دردم ، زانو های زخمی ام بودند .
تنها چیزی که میشکست ، اسباب بازی هایم بود

ومعنای خداحافظ ، تا فردا بود . . . !