پروفایل کاربر - Silence9742

دوست داشتن را آن رفیق مجازی بمن آموخت

او که نه با رنگ صدایم آشناست

نه برق نگاهم

و نه گرمی دستانم.....

بی هیچ چشمداشتی احوالم را میپرسد

و به انتظار سلام دوباره ام

مینشیند

تا خلوت این دل زنگار گرفته را

با کلمات پر محبتش بشکند

او همان است که صدایش با دل خاموشم

هم آهنگ است

دوستش دارم به اندازه ذره ذره تنهایم

و نهایت احساس خشکیده ام

او همان است که به دل ساده ام فهماند

و دوست داشتن چقدر زیباست!!!!

shabgarde.tanha