رفتم کتابخونه گفتم ببخشید از سعدی چی دارین ؟
گفت کتابشو میخوای ؟
گفتم نه انگشتری ، لباسی ، کلاهی اگر مونده لطف کنید
- جنسیت : زن
- سن : 30
- کشور : ایران
- استان : انتخاب كنيد
- شهر : انتخاب كنيد
- فرم بدن : هیکل زیبا
- اندازه قد : 1.70
- رنگ مو : قهوه ای روشن
- رنگ چشم : فندقی
- تیپ لباس : انتخاب كنيد
- سيگار : بدم میاد
- وضعیت زندگی : انتخاب كنيد
- اجتماع : انتخاب كنيد
- زبان : انتخاب كنيد
- برنامه مورد علاقه : انتخاب كنيد
- وضعیت تاهل : مجرد
- وضعیت بچه : ندارم
- وضعیت سواد : کارشناسی
- نوع رشته : علوم ریاضی
- درآمد : معرکه
- شغل : دانشجو
- وضعیت کار : دانشجو
- دین : مسلمان
- مذهب : شیعه
- دید سیاسی : چپ و اصلاح طلب
- خدمت : فراری
- شوخ طبعی : متوسط
- درباره من : من نسرینم بی ریا بدون کلک ازم نخواه که باهات باشم چونکه خودتو کوچیک میکنی دختری هستم تک فرزند از نظربابام همه دنیاش=من تو رفاه کامل هستم پس وعده الکی نده چونکه هیچی تو زندگیم کم ندارم
- علایق من : علاقه؟؟؟ چی هست؟؟ هروقت فهمیدم چیه درموردش براتون مینویسم
- ماشین من : BMW,,X6 البته مال بابام
- آدرس وبلاگ : ندارم
- غذای مورد علاقه : همه چی فقط باید گرسنم باشه
- ورزش مورد علاقه : کونگ فو سبک جت کاندو
- تیم مورد علاقه : بارسا و استقلال
- خواننده مورد علاقه : شادمهر عقیلی
- فیلم مورد علاقه : TAKEN
- بازیگر مورد علاقه : جواد رضویان
- کتاب مورد علاقه : لطفا گوسفند نباشید
- حالت من : سپاسگذار
- فریاد من : سلامتی کسی که اونقد به یادشم که اگه به یاد خدا بودم نصف بهشت مال من بود
- اپراتور : ایرانسل
- نماد ماه تولد : اردیبهشت
- تعداد اخطار : نداره
- دلیل اخطار : انتخاب نشده
- هدر پروفایل : 29060_headb8eyzfbtmrrt73dn312jcjton6dhgnxjm2.jpg
- آهنگ پروفایل : http://dl3.tehranmusic363.com/1393/Pouya/Farvardin/19/Amin%20Rostami%20-%20Havam%20Toyi/Amin%20Rostami%20-%20Havam%20Toyi%20%5b128%5d.mp3
ﺣﺎﻝ ﭘﺮ ﺭﻣﺰ ﻭ ﻣﺒﻬﻤﯽ ﺩﺍﺭﯼ
ﺍﺧﻢ ﻭ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺩﺭﻫﻤﯽ ﺩﺍﺭﯼ
ﭘﺸﺖ ﺁﺭﺍﻣﺸﺖ ﻏﻤﯽ ﺩﺍﺭﯼ
ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎ ﺷﻌﺮ ﻋﺎﻟﻤﯽ ﺩﺍﺭﯼ
ﺁﺧﺮﺵ ﮐﺎﺭ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﺩﺳﺘﻢ
جانا به غریبستان چندین به چه میمانی
بازآ تو از این غربت تا چند پریشانی
صد نامه فرستادم،صد راه نشان دادم
یا نامه نمیخوانی یا راه نمیدانی
گر نامه نمیخوانی خود نامه تو را خوانم
ور راه نمیدانی در پنجه ی ره دانی
بازآ که در آن محبس قدر تو نداند کس
با سنگ دلان منشین چون گوهر این کانی
جانا به غریبستان چندین به چه میمانی
بازآ تو از این غربت تا چند پریشانی
صد نامه فرستادم،صد راه نشان دادم
یا نامه نمیخوانی یا راه نمیدانی
گر نامه نمیخوانی خود نامه تو را خوانم
ور راه نمیدانی در پنجه ی ره دانی
بازآ که در آن محبس قدر تو نداند کس
با سنگ دلان منشین چون گوهر این کانی
زندگی باید کرد
گاه با تلخی راه
گاه با یک گل سرخ
گاه با یک دل تنگ
گاه باید رویید در میان باران
گاه باید خندید با غمی بی پایان
زندگی باید کرد
گاه با تلخی راه
گاه با یک گل سرخ
گاه با یک دل تنگ
گاه باید رویید در میان باران
گاه باید خندید با غمی بی پایان