متفاوت ترین شبکه اجتماعی در ایران

بلاگ كاربران


برای دردهایم نشانه میگذرام تا یادم بماند کجا دستهای خداوند را رها کردم!

به اشتراک بگذارید : google-reader yahoo Telegram
نظرات دیوار ها


Scorrpioon
ارسال پاسخ

آفرین

123yyynasi
ارسال پاسخ

korosh_ts :
این‌بار که غمگین شدی، به هیچ‌ چیز پناه نبر، به هیچ‌کس. بگذار درد، از روحت عبور کند.
بگذار رنج، آرام آرام راه خودش را از میان سکوت تو پیدا کند، بگذار سکوت و انفعال تو در مقابل دردها سوال‌برانگیز باشد و عجیب. بگذار این‌بار که گذارشان به تو افتاد بگویند: «بی‌خیال، این میزبان خوبی نیست، این هیچ چیز برایش اهمیت ندارد!»
باور کن که غم‌ها هم از کم‌توجهی و تحقیر، می‌ترسند ...

نرگس صرافیان طوفان‌

دور از غم ..نگاه خدا بر شما گرامی

ممنونم دوست عزیز

korosh_ts
ارسال پاسخ

این‌بار که غمگین شدی، به هیچ‌ چیز پناه نبر، به هیچ‌کس. بگذار درد، از روحت عبور کند.
بگذار رنج، آرام آرام راه خودش را از میان سکوت تو پیدا کند، بگذار سکوت و انفعال تو در مقابل دردها سوال‌برانگیز باشد و عجیب. بگذار این‌بار که گذارشان به تو افتاد بگویند: «بی‌خیال، این میزبان خوبی نیست، این هیچ چیز برایش اهمیت ندارد!»
باور کن که غم‌ها هم از کم‌توجهی و تحقیر، می‌ترسند ...

نرگس صرافیان طوفان‌

دور از غم ..نگاه خدا بر شما گرامی

SA00
ارسال پاسخ