بخواب پادشاه خوبان

بخواب تا نبینی آنچه در ایران تو می گذرد

ایرانت...

مهد تمدنت...

انجا که تو آن را به عرش رساندی، اینک شده برهوتی بی آب و علف
دیگر حتی مردمانش اسم ایرانی ندارند

جای آرش و کورش و مازیار و....را ستار و جابر و قادر گرفته اند

ایرانی شده عرب صفت

همون اعرابی که ملخ خوراکشون بود، ما رو برده ی خودشون هم به حساب نمی آرن.

بخواب تا نبینی که ایرانت اینک صد پاره شده و آن امپراطوری مقتدر و گسترده اینک از بی لیاقتی جانشینانت شده قد یک کف دست.

بخواب تا نبینی که سرزمینی که تو آن را پر از نوع دوستی و لطف و محبت کرده بودی اینک پر شده از زجه های یتیمان و فقرا و اسیران...

بخواب پادشاه من

بخواب ای امپراتوری آسمانی

بخواب تا نبینی که ایرانی که تو آن را صفیر صلح کرده بودی اینک به جنگ خود و به خونریزی و کشتار خود می بالد.

منشور حقوق بشر تو را اینک تمام دنیا بر یکدیگر می خوانند و نوع بشر به آن افتخار می کند، اما اینک در کشورت....!

کجاست آن شکوه و اقتدار؟

بخواب تا نبینی آثار تاریخیت را خانه ی شیطان نامیده اند و نابود کردند.

بخواب تا نشنوی که بی شرمانه تو را افسانه نامیدند.

بخواب که می دانم اگر بیدار شوی و ایرانت را ببینی زبانم لال دلت در سینه خواهد ترکید.

بخواب اما....