پروفایل کاربر - RASHNOU

دل اندر حسن لیلی بند و کار دل مجنون کن

که عاشق را زیان دارد مقالات خردمند

دوش می گفت دیوانه ای بی بازخواست درد ایران بی دواست
عاقلی گفتا که از دیوانه بشنو حرف راست درد ایران بی دواست

باز می بینم آن کاسه است و آن آش است و ماست درد ایران بی دواست

با خرد گفتم که آخر چاره این درد چیست ؟ عقل قاطع هم گریست

بعد آه و ناله گفتا : چاره در دست خداست ! درد ایران بی دواست

ای وطن ای مادر ایران من ، ای وطن یادگار اجداد و نیاکان من

بسیار پدران رفتند که تو آباد بمانی !

همه از خاک تو هستند و همه از بهر تو بودند . . .
در طول تاریخ قربانی حیله های رندان شدی ، ای وطن اسکندر را که می شناسی بگو با تو چها کرد ؟! چنگیز از تو آبادی گرفت و به تو ویرانی داد

ای وطن بگو اشرف افغان با تو چه کرد ؟ افغانی بود نه ؟ پس چرا با بازماندهایش مدارا می کنی ؟ پس چرا خاکت ، روحت ، . . . در اختیارشان می گذاری ؟ اعراب که یادت هست ؟! چه خیانت هایی در حق تو کردند . . .

گویند در مورد عرب ننویس . چون در سیاست روز نیازشان داریم ! از روس هم نگو! این روباه سال هاست که با مرغ خانه آشناست !

از پیر میدان دیده از انگلیس که ما را چپاول کرد هم نگویم ؟ انگلیس و آمریکا که دزد در خانهء تو هستند و در طول تاریخ هیچ کشوری را به اندازه تو چپاول نکردند بازهم از آنان نگویم ؟

بعد می گویند ایوب صبور بود!!! بابا عجب طاقتی داری !

آنقدر صبوری کردی که می خواهند تو را جدید کنند. همه برای تو شدند کاسه داغ تر از آش ! اون ور آبی ها از یک طرف داخلی از طرفی . . .

تازه اینا همه کم بود که بیگانه ها هم اضافه شدند !

می خواهند خاور میانه جدیدت کنند ، فلان کس می خواد تحریمت کنه ، بابا انصاف کجاست ؟ دول با هم مشکل دارن تو چه گناهی کردی؟!؟!؟!؟

چی بگم ؟ هر چقدر بگم باز تو کاری نمیکنی !

به پاس هر وجب خاکی ازین ملک چه بسیار است آن سر ها که رفته

زمستی بر سـر هر قطعه زین خاک خـدا داند چـه افســر ها که رفته