پروفایل کاربر - arash_rs

و کجایی سهراب؟ آب را گل کردند چشم ها را بستند و چه با دل کردند… وای سهراب کجایی آخر؟ زخم ها بر دل عاشق کردند خون به چشمان شقایق کردند ! تو کجایی سهراب؟ که همین نزدیکی عشق را دار زدند ! ای سهراب کجایی که ببینی حالا دل خوش مثقالی ست… دل خوش سیری چند صبر کن سهراب… گفته بودی قایقی خواهی ساخت ! قایقت جا دارد؟ من هم از همهمه ی اهل زمین دلگیرم…

فصل دلتنگی که بیاید
آدم ها هم کوچ می کنند
از کسی که دوستشان دارد
به کسی که دوست می دارند . . .



+5+

بياييد آنقدر خوب باشيم

آنقدر مهربان و با سخاوت

و آنقدر لبخند به لبها بنشانيم

و زيبا زندگي كنيم

تا وقتي از خط پايان

زندگي ميگذريم كسي براي ما دست نزند...

****************************************

لبخندبزن . . . !

برآمدگی گونه هایت

توان آن را دارد که امید رفته را بازگرداند،


گاه قوسی کوچک

، میتواند معماری بنایی را نجات دهد . . . !!!

*****************************************

اگر درد داری
تحمل کن
روی هم که تلمبار شد
دیگر نمی فهمی کدام درد از کجاست
کم کم خودش بی حس میشود...

*****************************************

اینجا ایران است...

جائی که مردمش صحنه ی بوسیدن دو عاشق را

با نفرت بیشتری تماشا میکنند

تــــــا اعدام یک انســـــــــــــان...

******************************************

اشتباه من این بود ....
هر جا رنجیدم ، لبخند زدم ....

فکر کردند درد ندارد ، محکم تر زدند ...

******************************************
اِحساسَم را نمے فُروشَم !

حَتّے بـﮧ بالاتَریـטּ بَـهـا ؛

ولے ... آنگونـﮧ ڪـﮧ بخواهَم

خَرج مے ڪُـنَم ...

بَراے آنهایے ڪـﮧ لایِق آטּ هَستَنـב ... !!!

*****************************************
ممنون میشم بلاگ جدیدمو بخونید و نظر بدید