گمان میکنم هر آدمی
باید پشت پنجره اتاقش.
یک گلدان گل شمعدانی داشته باشد؛ که هر بار گلهایش خشک میشود و دوباره گل میدهد.
یادش بیفتد که روزهای غم هم به پایان میرسند!
- جنسیت : زن
- سن : 40
- کشور : ایران
- استان : تهران
- شهر : تهران
- فرم بدن : انتخاب كنيد
- اندازه قد : انتخاب كنيد
- رنگ مو : انتخاب كنيد
- رنگ چشم : انتخاب كنيد
- تیپ لباس : انتخاب كنيد
- سيگار : انتخاب كنيد
- وضعیت زندگی : با خانواده
- اجتماع : خيلي اجتماعي
- زبان : انتخاب كنيد
- برنامه مورد علاقه : انتخاب كنيد
- وضعیت تاهل : متاهل
- وضعیت بچه : دارم
- وضعیت سواد : کارشناسی
- نوع رشته : علوم انسانی
- درآمد : انتخاب كنيد
- شغل : انتخاب كنيد
- وضعیت کار : انتخاب كنيد
- دین : انتخاب كنيد
- مذهب : انتخاب كنيد
- دید سیاسی : انتخاب كنيد
- خدمت : انتخاب كنيد
- شوخ طبعی : متوسط
- درباره من : انتخاب كنيد
- علایق من : انتخاب كنيد
- ماشین من : انتخاب كنيد
- آدرس وبلاگ : انتخاب كنيد
- غذای مورد علاقه : انتخاب كنيد
- ورزش مورد علاقه : انتخاب كنيد
- تیم مورد علاقه : انتخاب كنيد
- خواننده مورد علاقه : انتخاب كنيد
- فیلم مورد علاقه : انتخاب كنيد
- بازیگر مورد علاقه : انتخاب كنيد
- کتاب مورد علاقه : انتخاب نشده
- حالت من : انتخاب نشده
- فریاد من : انتخاب كنيد
- اپراتور : انتخاب نشده
- نماد ماه تولد : انتخاب نشده
- تعداد اخطار : نداره
- دلیل اخطار : انتخاب نشده
- هدر پروفایل : انتخاب كنيد
- آهنگ پروفایل : انتخاب كنيد
5 سال پيش
SukoT
5 سال پيش
Negin_A
آدم ها تمامِ زخم هایشان را ترمیم می کردند و تصمیماتِ بهتری می گرفتند ، اگر گاهی ، فقط گاهی ؛ به حالِ خودشان رها می شدند ...
ولی افسوس که کم پیش می آید آدم را به حالِ خودش رها کنند ،
و کم پیش می آید کاری به کارِ آدم نداشته باشند !
5 سال پيش
Negin_A
وقتی اطرافیانتان را به خیلی خوب و خیلی بد تقسیم میکنید. جای دادن انسانها در این طبقه بندی سخت، مشکل ساز میشود و طبیعتا شما تنها میشوید.
چرا که وجود آدمی ترکیبی از خوبیها و بدیهاست و نمیتوان کمال خواهانه به این داستان نگاه کرد.
پس برای خطای دیگران احتمال قایل شوید.
5 سال پيش
Negin_A
میگن خودتو برای هیچ کس توضیح نده
من میگم همیشه توضیح بدید که بعد خطا رفتن نگن نمیدونستیم
5 سال پيش
keyvan1343
گشته خیالِ روی او، قبله نور چشم من
وان سخنان چون زرش حلقه گوشوار من
باغ و بهار را بگو لاف خوشی چه می زنی
من بنمایمت خوشی چون برسد بهار من
مولانا