دختره نه درس خونده،نه خوشگله ، نه آشپزی بلده
خلاصه بگم صفر صفر ،
ازش میپرسی ازدواج کردی ... ؟؟؟
با اعتماد به نفس میگه هنوز دم به تله ندادم... !!!
لامصب تو خودت تله ای ... !!!

در جـمـعـشان بـودم که پـنـهـانی دلـم رفت

بــاور نـمـی کــردم بــه آســـانی دلـم رفت

از هـم سـراغـش را رفـیـقـان می گـرفـتـنـد

در وا شـد و آمــد بـه مـهـمـانی... دلم رفت

رفــتــم کـنــارش ، صـحـبتـم یـادم نـیـامــد!!

پـرسـیـد: شعـرت را نمی خـوانی؟ دلم رفت

مـثـل مـعــلـم هـا بـه ذوقـــم آفـریـن گــفـت

مــانـنــد یـک طــفــل دبـسـتــانـی دلـم رفت

مــن از دیــار «مـنــزوی» ، او اهــل فـــردوس

یک سیـب و یـک چـاقـوی زنجانی ؛ دلم رفت

ای کاش آن شب دست در مویش نمی بـرد

زلـفش که آمــــد روی پـیـشـانی دلم رفــــت

ای کـاش اصـلا مـــن نمی رفــتـم کــنــارش

امـا چـه سـود از ایـن پشیــمـانی دلـم رفـت

دیگـر دلـم ــ رخت سفیدم ــ نـیـست در بـنـد

دیـروز طـوفـان شد،چه طـوفـانی... ( )رفت

ملت یه جوری واسه امتحانا دارن درس میخونن
که انگار نه انگار عاقبت هممون خاکه..

چشمای تو مرا وعده باران دادند..
به تن مرده من روح و دل جان دادند..
شوقبرخاستن وزندگی تازه به این..
من دلواپس از خویش گذران دادند..
کاش باز آید اندوه مرا دریابد...
چشمهای که مراوعده باران دادند..

یادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند

طلب عشق ز هر بی سر و پایی نکنیم

تو را هر لحظه به خاطر می آورم

.

بی هیچ بهانه ای

.

شاید دوست داشتن همین باشد...

خوش به حال باد

گونه هایت را لمس می کند

و هیچ کس از او نمی پرسد که با تو چه نسبتی دارد!

کاش مرا باد می آفریدند

تو را برگ درختی خلق می کردند؛

عشق بازی برگ و باد را دیده ای؟!

در هم می پیچند و عاشق تر می شوند...

تمام گلها به دست انسان چیده شدند..

تنها گل خشخاش بود،

که انتقام همه ی گلها را از انسان گرفت..!

آدمی غــــــرورش را خیلی زیاد .
شاید بیشتر از تمـــــــام داشتــه هــــایــش- دوست می دارد
حالا ببین اگر خودش، غـــــــرورش را بـــه خـــــاطــــر تـــــو، نادیده بگیرد ،
چه قدر دوســتت دارد !
و این را بِفهــــــــــــم آدمیــــــــــزاد !

هیچ کودکی نگران وعده بعدی غذایش نیست..

زیرا به مهربانی مادرش ایمان دارد..

ای کاش من هم مثل او به خدایم ایمان داشتم..