در کار سحر روی تو اعجاز مانده است

مضمون چشمهای تو ممتاز مانده است

تنها دو واژه وصف تو شد :” وصف ناپذیر “

از دیدنت دهان غزل باز مانده است

ک نفر هست در این دنیا غریب
که من از طرز نگاهش مستم
یک نفر هست در این دنیا که من
دل به آهنگ صدایش بستم
یک نفر هست در این نزدیکی
که به بوییدن او معتادم
من به لمس تنش آلوده شدم
من به بوسیدن او محتاجم
یک نفر هست مرا می فهمد
یک نفر هست مرا میداند
یک نفر هست مرا میبیند
یک نفر هست مرا می خواند
یک نفر هست یقینا، بی شک
بین این همهمه، تکراری
یک نفر هست که دوستش دارم و عاشقشم ... *..