دلم شادت را میخواهد وسرشار از موفقیت دوست

+5

کاش حداقل جوانمردی میکردی
و«مهربانی ام»را بهانه ی رفتنت نمیکردی!
تامن مجبورنشوم هر روز«سنگ» را نشان دلم بدهم
و بگویم اگر مثل این بودی................
او«««نمیرفت»»»!!!!

مـیدونّّـٕٕی بِِیـّّْنٕٕ ایــنٓٓهمه بٌٌـغّّـضٕــ و اهنََگـّّاْی عـََلْْیٕٕ بابــّّا

کُُدوم شُُعـاْْرٕٕشـ رو قبوْْٕل دارم!!!!!
⬇
▫▪◽◾بََچّّـهٕٕ فََقـّْیٕٕرو چـٕٕه بــّّْهٕ هََـوََسْْٕٕ عـٕٕشّّــقٕ
▫▪◽◾بََچّّـهٕٕ فََقـّْیٕٕرو چـٕٕه بــّّْهٕ هََـوََسْْٕٕ عـٕٕشّّــقٕ
▫▪◽◾بََچّّـهٕٕ فََقـّْیٕٕرو چـٕٕه بــّّْهٕ هََـوََسْْٕٕ عـٕٕشّّــقٕ
▫▪◽◾بََچّّـهٕٕ فََقـّْیٕٕرو چـٕٕه بــّّْهٕ هََـوََسْْٕٕ عـٕٕشّّــقٕ
▫▪◽◾بََچّّـهٕٕ فََقـّْیٕٕرو چـٕٕه بــّّْهٕ هََـوََسْْٕٕ عـٕٕشّّــقٕ
▫▪◽◾بََچّّـهٕٕ فََقـّْیٕٕرو چـٕٕه بــّّْهٕ هََـوََسْْٕٕ عـٕٕشّّــقٕ
▫▪◽◾بََچّّـهٕٕ فََقـّْیٕٕرو چـٕٕه بــّّْهٕ هََـوََسْْٕٕ عـٕٕشّّــقٕ
▫▪◽◾بََچّّـهٕٕ فََقـّْیٕٕرو چـٕٕه بــّّْهٕ هََـوََسْْٕٕ عـٕٕشّّــقٕ
▫▪◽◾بََچّّـهٕٕ فََقـّْیٕٕرو چـٕٕه بــّّْهٕ هََـوََسْْٕٕ عـٕٕشّّــقٕ
داش غیرت...........................

مثل سابق غزلم ساده و بارانی نیست

هفت قرن است در این مصر فراوانی نیست

به زلیخا بنویسید نیاید بازار

این سفر، یوسف این قافله کنعانی نیست

حال این ماهیِ افتاده به این برکه خشک

حال حبسیه‌نویسی است که زندانی نیست

چشم قاجار کسی دید و نلرزید دلش

بشنوید از من بی‌چشم که کرمانی نیست

با لبی تشنه و بی‌بسمل و چاقوئی کند

ما که رفتیم ولی رسم مسلمانی نیست

عشق رازی‌ست به اندازه‌ی آغوش خدا

عشق آن گونه که می‌دانم و می‌دانی نیست

حامد عسگری

شبتون گرمو دلنشین

خواباتون شیرینو دلپذیر

تنتون سالمو سلامت

فرداتون پر از امید و آرزو

دوستون دارم فراوون

شب بخیر



shabgarde.tanha

. ‘ ۱۲ ‘ .

۹ __/ ۳

‘ . ۶ . ‘

۳۳ میلیارد ثانیه به شب یلدا‎ ‎مانده یادتووووون باشه که من اولین بیکاری بودم که بهتون

تبریک گفتم

دکترم رفتم،گفته فعلا بی خطرم, نگران نباشین!



shabgarde.tanha

از زندگی خود لذت ببرید بدون آن که آن را با زندگی دیگران مقایسه کنید.

ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ "ﻗﺮﺹ ﻫﺎﯾﯽ" ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﺁﺩﻡ ﺭﺍ "ﺧﻮﺏ" ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ،

ﺟﺎﯼ " ﺧﻮﺏ ﻫﺎﯾﯽ " ﮐﻪ ﺩﻝ ﺁﺩﻡ ﺭﺍ "ﻗﺮﺹ" ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ

ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ.

همه ی ما آدما مخاطب خدا هستیم وقتی که میگه:
ای فرزندان آدم این جهان و مخلوقاتش را برای تو آفریدم و تو را برای خودم

وقتی از قتل قناری گفتی

دل پر ریخته ام وحشت کرد

وقتی آواز درختان تبر خورده ی باغ

در فضا می پیچید

از تو می پرسیدم:

«به کجا باید رفت؟»

غمم از وحشت پوسیدن نیست

غمم از غربت تنهایی هاست

برگ بید است که با زمزمه جاری باد

تن به وارستن از ورطه هستی می داد.

یک نفر دارد فریاد زنان می گوید:

«در قفس طوطی مرد

و زبان سرخش

سر سبزش را بر باد سپرد»

من که روزی فریادم بی تشویش

می توانست جهانی را آتش بزند

در شب گیسوی تو

گم شد از وحشت خویش.