زندگی بوم سفیدیست...

من و تو نقاش‌های این صفحه‌ایم٬

زندگی را می‌توان زیبا نگاشت...

زندگی را می‌توان رنگی کشید...

اندکی رنگ محبت٬

بیشتر رنگ عشق٬

سایه روشن‌هایی هم رنگ صفا!

ممنون دوست خوبم

هرگزتمامت رابراي كسي رونكن،بگذاركمي دست نيافتني باشي،آدمهاتمامت كه كنند،رهايت ميكنند....

آشفتگی های خودم را یاد من انداخت
هربار بادی بی هوا پیچید در مویت

هنگام غـــم، قلبـــــت را بــکاو..

خواهـی دیــد که دلیــل گریــــــه هایـت، کســـی سـت کـه

روزی دلیــل خنـــــده هایـت بــوده است...

ایـــن روزهـــا هــــوا خیلـــی غبـــار آلــــود اســـت؛

گـــرگ را از ســـگ نمــی تـــوان تشخیـــص داد !

هنگـــامـــی گـــرگ را می شنـــاسیـــم؛

کـــه دریـــده شـــده ایــــم

کــاش تــوی ایــن جــاده یه تابلــو نصــب میکــردن
واســه دلخــوشــیم…!!
“” تــــــــو “”
دو کیــــلومــــتر…!

باران
سقوط آزاد را
تنها برای این به جان میخرد
که در زمین
پوشش دهد
اشک های
یک
مرد را

كوچه اى رابودنامش معرفت،
مردمانش بامرام ازهرجهت...
سيل آمد کوچه راويرانه کرد،
مردمش راباجهان بيگانه کرد...
هرچه درآنکوى بود ازمعرفت،
شست وباخود برد سيل بى صفت...
از تمام کوچه تنهايک نفر،
خانه اش ماندو خودش جست ازخطر...حتم دارم بچه آن کوچه ای@

آه از آن چشم مست پر فن تو
و آن نهفته نگاه کردن تو!

دست من گر به دامنت نرسد،

ای صنم ، خون من به گردن تو!