‍ بانگ شادی از حریمش دور باد
هر که زاری آفرید

هر کسی لبخند را ممنوع کرد
هر که در تجلیل غم اصرار کرد

طعم شادی از حریمش دور باد
هر که درک عشق و زیبایی نداشت

هر که گل، پروانه، پرواز پرستو را ندید
هر کسی آواز را انکار کرد...

سپاس از محبتتون

‌
پرسید: اندوه دوری را
چه تسکین است؟
گفت:خیال....

در دستم
شاخه گلی به رنگ غروب
در دهانم
«پنجاه‌و‌سه ترانه‌ی عاشقانه ی شمس»
در دلم
چیزی که پنهان کردنش کار هرکسی نیست ..
چگونه طبیعی باشم ؟
با این بی‌قراری بی‌مهار
و این دهان عاشقانه‌ی بی‌قرار
که اگر دهانم را ببندم
از چشم‌هایم
سرریز می‌کند...

سلام

سپاسگذارم مهربون

( +5* = 266 )

ممنون بزرگوار
سپاس از مهربونیت
برقرار باشی

یه یهویی هایی هست که خیلی قشنگن
مثل یهویی خندیدن ،
یهویی عاشق شدن
یهویی سرشار از ذوق شدن ،
یهویی کادو گرفتن
یهویی خبرخوب شنیدن ،
یهویی خوشبخت بودن
زندگیتون پر از این یهویی های قشنگ
‌‌‌‌‌‌‌‌‌

مبادا امشب دیر کنی...!
تمام جانِ من ،
به همین دیدارهای شبانه است
رویاهایی که هـــر شب
می بینم ،تا زنده بمانم

امید جان روی دیوار یک شعر و یک موسیقی ویژه شماست