چاي با طعم خدا

رام ای دل بی قرار
دلم گرفته  است…
دلم عجیب گرفته است
و هیچ چیز،
نه این دقایق  خوش‌بو،  که روی شاخه‌ی نارنج می‌شود
خاموش،
نه این صداقت حرفی، که در سکوت میان دو برگ این
گل شب‌بوست،
نه، هیچ‌چیز مرا از هجوم خالی اطراف
نمی‌رهاند.
و فکر می‌کنم
که این ترنم موزون حزن تا به ابد
شنیده خواهد شد…
دل نوشت1: آدما وقتی سرگرم یه موضوعی میشن از خیلی چیزا غافل میشن. سرگرمم و غافل. غافل تر از هر کسی!
دل نوشت2: این من نامتوازن تنوع طلب همیشه یک من نامتوازن لذت بخش نیست. این من نامتوازن تنوع طلب اکثر اوقات یک من نامتوازن تنوع طلب آزار دهنده است.
دل نوشت3: دنیا یه ماز پیچ در پیچه. نابغه هم که باشی گاهی راهو اشتباه میری.
دل نوشت4: خدایا بیشتر از اونی که فکرشا میکنم ازت دورم. پیدام کن تو این ماز پیچ در پیچ
دل نوشت5: و به راستی چیست این انسان!
دل نوشت6: ماتریس دو در دوی خانواده ی ما دترمینال ندارد. سخت است تحمل کنار هم بودن.
پیشنهاد: واسه اونا که مثل من عقده ی اینا رو دارن.
صداقت نوشت: نتونستم وب جدیدی رو مدیریت کنم دلم با چایی با طعم خدای خودم بود.. انگار اینجا جایی دیگر است. به زودی آدرس تغییر میکند.