سلام

صبحت زیبا چرا من هر صبح خودم را در آینه تو سبز میبینم

و تو خودت را در آینه من آبی

بیا برویم باورمان را قدم بزنیم

تا شانه های خیابان خیال کنند

جنگل و دریا بهم رسیده اند . . .

گذشته در چشمانم مانده است

عبور ثانیه ها ی رد شده در تمام نگاه هایم مشهود است

چشمانت را با شقاوت تمام به روی حقایق بستی

صبور میمانم و بی تفاوت می گذرم

که نفهمی هنوز هم دوستت دارم

5+

کلاً “اعتیاد” خانمان سوزه …

چه به مواد مخدّر … چه به یه دوست خووووووب !

5+

فراموش کردن کسی ک دوستش داری مث ب خاطر آوردن کسی است ک هرگز نمیشناسی…!

هر کس انچنان میمیره که زندگی میکنه

یادم باشه وقتی برای مروارید دل به دریا میزنم /ساحل رو گم نکنم

من و تنهائی و جام شرابم
شب و تاریکی و حال خرابم
تو و بی مهری و عشق محالم
دل پر غصه و رنج و عذابم
.
.
.
.
.
ولی بازم میخوام بیای به خوابم

5+

ایمان داشته باش که کمترین مهربانی ها از ضعیفترین حافظه ها پاک نمیشوند

پس چگونه فراموش خواهی شد تو که پیشه ات مهربانی است . . . ؟

5+

{j}

هر روز عاشقانه تر می نویسم...
تا تمام زنان این سرزمین "تب" کنند
در حسرت داشتن معشوقه ای شبیه "تو"
سلام زیبای من, صبحت به قشنگی اسمون پر ستاره
و لبخندت به زیبایی گلهای شکفته...

صبح بخیر دوست گلم

5+

دوباره پاییز
اما نه ((فصل خزان)) زرد!
دوباره پاییز
اما نه فصل اندوه و درد!
دوباره پاییز
فصل زیبای سادگی
دوباره پاییز، موسم شدید دلدادگی . . .