شهادت علی بن موسی الرضا المرتضی (ع)تسلیت باد

به نام خداوند مهران

دستت را میگذاری روی مرزی ترین نقطه وجودت

 یک حس گمشده آهسته شروع میکند به جوانه زدن…

 سلام میکنی

 چشمت مست تماشای گنبد طلا میشود…

 بو می کشی تا ریه هایت پر شود از عطر حضور نگاه مهربان امام رضا

 و احساس تازگی اندیشه های خسته ات را فرا میگیرد… 

زیر لب زمزمه می کنی یا ضامن آهو یا غریب الغربا حواست به من هست؟

 دلت را جا گذاشتی در حرم و گره اش زدی به ضریح امام رضا...

 

سلام اقا جان 
 
یا امام رضا...
 
شب شهادتتان است , شب گریه و زاری و رثای اهل بیتتان...
 

شب عزیزیست , کاش امشب به دل تک تک حاجتمندان نظری بیفکنید ...
 
امشب خواستم کمی درد و دل کنم !
 
امشب نخواستم یک بلاگ رسمی شهادت بزنم و فقط شرح حال نحوه ی شهادتتان را بدهم
 
کاری که سالها ی قبل انجام میشد، قصه شهادتتان را همه از بحریم اقا ...
 

قصه غریتتان را همه می دانیم اقا،قصه ی غریبی اقا زاده تان را نیز ... 
 

اقا جان ما دلمان برای حَرَمَت پر میکشد،خیلی هایمان توفیق نداشته ایم بیاییم پابوستان اقا 
 
مریض داریم قرض و بدهی و هزارتا گرفتاری که زندگی بِهِمان تحمیل کرده  
 

در این شبها چشممان به تصویر حرمتان است که از تلویزیون میبینیم 
 

دلمان پر میکشد که کاش در حرم بودیم 
 
و بلند بلند زار میزدیم و از غم دلمان برایتان میگفتیم اقا 
 

بعضیها از شما گِلِه دارند اقا , که چرا جوابشان را نمیدهید
 

میترسند جوابشان کرده باشید ،میترسند امیدشان به یاس بدل بشود
 

انوقت نمی دانند دیگر باید چه بکُنَند،اقا جان تو را به جان اقا زاده اتان , جواد الاءمه (ع) 
 

ناله هایمان را بشنو گرچه حقیر و گناهکاریم 
 
به داد دل درد مندانمان برس  دل کسانی که به نگاهِ شما دل بسته اند اقا جان
 
 

تشکر