+5

شعری از لوگیان یاكوبوویچ ـ شاعر روس ـ می‌نویسد: زنده‌باش ایران كه زیبایی روی تو چون تابش رنگین‌كمان آتشین است، زمین تو با گل‌ها فرش شده و آسمانت چون چشمان پری‌ها همیشه پاك است

+5

«همه عمر بر ندارم سر از آن خمار مستی»
«که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی»
ز تو کام دل بر آید چو به دست فرصت افتد
به بهشت ماند آن شب که مجال صحبت افتد
اثری ز غم نماند چه زوال محنت افتد

ای کاش دلم اسیر و بیمار نبود

دربند نگاه او گرفتار نبود

من عاشق و او زعشق من بیخبر است

ای کاش دل و دلبرو دلدار نبود....

سخته واسه خوشبخت شدن کسی دعا کنی ک یه روزی واسه

خوشبخت کردنت قسم میخورد . . .

+5

تقدیم به تو که نمیدانم در خاطرت میمانم یا یرایت خاطره میشم دوستت دارم نه به خاطره انکه دوستم بداری به خاطره انکه لایق دوست داشتنی

5 تشکر

ای دل نگفتمت که گرفتار می شوی

با دست خود اسیر شب تار می شوی

ای دل نگفتمت که بمان و سکوت کن

دست از کسان بدار که بی یار می شوی

رفتی و بال بال زدی در هوای عشق

دیدی چه زود خسته و بیزار می شوی

با تو نگفتم ای گهر اشک بی دریغ

بر گونه ام مریز که تب دار می شوی

دیدم که می روی پی دیدار

گفتم مرو فسرده و بیمار می شوی

گفتم اگر که عاشقی ات پیشه هست و راه

رسوا چو عشق بر سر بازار می شوی

ای دل نگفتمت که تو هم با مرور عمر

آخر به دست دور زمان خوار می شوی

رفتی، هنوز هم به تو اندیشه می کنم

دانم که زود خسته از این کار می شوی