استادى از شاگردانش پرسید: چرا ما وقتى عصبانى هستیم داد می‌زنیم؟ چرا مردم هنگامى كه خشمگین هستند صدایشان را بلند می‌كنند و سر هم داد می‌كشند؟

شاگردان فكرى كردند و یكى از آنها گفت: چون در آن لحظه، آرامش و خونسردیمان را از دست می‌دهیم.

استاد پرسید: این كه آرامشمان را از دست می‌دهیم درست است امّا چرا با وجودى كه طرف مقابل كنارمان قرار دارد داد می‌زنیم؟ آیا نمی‌توان با صداى ملایم صحبت كرد؟ چرا هنگامى كه خشمگین هستیم داد می‌زنیم؟

شاگردان هر كدام جواب‌هایى دادند امّا پاسخ‌هاى هیچكدام استاد را راضى نكرد...

سرانجام او چنین توضیح داد: هنگامى كه دو نفر از دست یكدیگر عصبانى هستند، قلب‌هایشان از یكدیگر فاصله می‌گیرد. آنها براى این كه فاصله را جبران كنند مجبورند كه داد بزنند. هر چه میزان عصبانیت و خشم بیشتر باشد، این فاصله بیشتر است و آنها باید صدایشان را بلندتر كنند.

سلام...
دل دیوونه...
اسم بلاگ جدیدمه...
http://www.hamkhone.ir/member/9250/blog/view/163635/
ممنون میشم سری بزنید...

چه رنجی است لذت ها را تنها بردن

و چه زشت است زیبایی ها را تنها دیدن

و چه بدبختی آزاردهنده ای است تنها خوشبخت بودن!

در بهشت تنها بودن سخت تر از کویر است.

،،،،،،،،،،،،مهـــــــــــــــربــــــــــــون بـــــــــــــــــاش،،،،،،،،،،،،،،،،،،

http://www.hamkhone.ir/member/2796/blog/view/163611/

این بلاگ برای دوسته عزیزم زدم ممنون میشم تشریف بیارین

موضوع بلاگ:تسلیت به دوست عزیزم ملینا...

ماهیان شهر ما از کوسه ها وحشی ترند
بره های این حوالی گرگ ها را میدرند
سایه از سایه هراسان در میان کوچه ها
زنده ها هم آبروی مرده ها را میبرند…

اینجاهیچکس شبیه حرفهایش نیست...

اینجاهمیشه تر وخشک باهم میسوزند...

اینجاهمیشه کاسه ای زیرنیم کاسه هست...

اینجانمیتوانی به کسی چیزی بیاموزی. همه نمیدانن وبابت نمیداننهاشان پول میگیرند...

اینجابیدسایه اش رابه زمین میفروشد...

اینجاپرازدستهایست که خسته نمیشوندازنگه داشتن نقاب...

اینجابهشت رادوست دارند ولی عجیب ازمرگ میترسند...

اینجاهمه همدیگررامیشناسندویک غریبه فقط اینجاست اسمش خداست...

اینجاشیطان ازشیطان بودنش دست میکشد...

اینجابی دینی نمادروشن فکریست...

اینجاهیچوقت عوض نمیشودمگر؟؟؟

لبخند ماجرای عجیبی دارد..!

اگر آن را به محبوبی هدیه نمایی؛

احساس آرامش می کند

اگر آن را به دشمنت تقدیم کنی؛

شرمنده وپشیمان خواهد شد

و اگر آن را به شخصی که نمی شناسی هدیه دهی؛

برایت صدقه خواهد بود..!

پس لبخند بزن..زیرا لبخند زندگی بخش است.

،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،مهـــــربـــــــــــــون بــــــــــــــاش،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،

اگر یاهو و گوگل ساخت ایران بود
جهت ساخت ایمیل اینارو می خواست:
کپی شناسنامه از صفحه اول تا آخر، کپی کارت ملی، پایان خدمت، چهار نفر ضامن معتبر، واریز مبلغ 800 هزار تومان، آخر هم می گه شش ماه بعد نوبت شما می رسه

شجاع باش. حتی اگر قلباً شجاع نیستی، به آن تظاهر کن.

هیچ کس تفاوتش را نخواهد فهمید.

،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، مهـــــــر بـــــــــــــون بـــــــــــــــاش ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،

بــﺎ ﺧﯿﻠـﯽ ﻫﺎ ﻣﯿﺘﻮﻧﺴﺘﯿﻢ ﺑـﺎﺷـﯿـﻢ، ﺧﻮﺩﻣﻮﻥ ﻧـﺨـﻮﺍﺳـﺘـﯿـﻢ... ﻭﻟﯽ ﮔﻔﺘﻦ ﻧﺨﻮﺍﺳﺘﺖ!

ﺳﮑﻮﺕ ﮐﺮﺩﯾﻢ.

خـﻮﺩﺷـﻮﻥ ﺑﻬﻤﻮﻥ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎﺩ ﺩﺍﺩﻥ، ﻗــﺒﻮﻝ ﻧــﮑــﺮﺩﯾــﻢ،ﮔﻔﺘﻦ ﻣﺎ ﺁﻭﯾﺰﻭﻧﺸﻮﻥ ﺑﻮﺩﯾﻢ! ﺑﺎﺯﻡ ﻫــﯿـﭽـﯽ ﻧﮕﻔﺘﯿﻢ.

خیلی ﮐﺎﺭﺍﺭﻭ ﻣﯿﺘﻮﻧﺴﺘﯿﻢ ﺑﮑﻨﯿﻢ ﻭ ﻧﮑﺮﺩﯾﻢ، ﮔـﻔـﺘـﻦ ﺑـﻠـﺪ ﻧـﺒـﻮﺩﯼ، ﮔــﻔـﺘـﯿـﻢ ﺑـﺎﺷـﻪ.

ﺧـﺮﯾﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﺑــﻮﺩ ﮐــﻪ ﻣﯿﺸﺪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺪﯾﻢ ﻭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻧﺪﺍﺩﯾﻢ، ﮔﻔﺘﻦ ﻋﺮﺿﻪ ﻧﺪﺍﺷﺖ.

ﮐــﺴﯽ ﺗــﻮ ﺯﻧﺪﮔﯿﻤﻮﻥ ﻧـﺒـﻮﺩ، ﮔـﻔـﺘﻦ ﺍﯾﻦ ﭼﻬﺎﺭ ﺗﺎ ﭼﻬﺎﺭ ﺗﺎ ﺩﺍﺭﻩ، ﺳـﮑـﻮﺗــــــــ ﮐﺮﺩﯾﻢ!

ﺩﺧﺘﺮ ﻭ ﭘﺴﺮ ﺑـﻬﻤﻮﻥ ﺗﯿﮑﻪ ﺍﻧـﺪﺍﺧـﺘـﻦ ﺟﻮﺍﺑﺸﻮﻧﻮ ﻧــﺪﺍﺩﯾﻢ. گفتن ﺍﯾﻦ ﺯﺑﻮﻥ ﻧﺪﺍﺭﻩ!

ﺟﻠﻮﯼ ﮐﺴﯽ ﺩﻭﻻ ﺭﺍﺳﺖ ﻧﺸﺪﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺵ ﺑﺪ بگیم، ﮔﻔﺘﻦ ﻣﻐﺮﻭﺭﻩ.

ﺣﺮﻓﺎﺷــﻮﻥ ﻧـﯿـﺶ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣـﺎﺭ ﺍﻓﻌﯽ، ﺑﻪ ﺭﻭﻣﻮﻥ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩﯾﻢ ﮔﻔﺘﯿﻢ ﺷﻮﺧﯿﻪ.

ﻭ ﺳﮑﻮﺕ ﻣﺎ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺭﻩ ﻭ ﺍﺯ ﻧﻔﻬﻤﯽ ﻧﯿﺴﺖ، ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪ ﻭ ﻣﺎ ﻣﯿﺪﻭﻧﯿﻢ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﺩﺭ ﺣﺪ ﻭ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ.



ﺑﺰﺍﺭ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﮐﻨــــــــــــــــــــﻢ: ﻫﺮ ﮐﺴـــــــــــــــﯽ ﺩﺭ ﺣﺪ ﻭ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣــــــــــــــــــﺎ ﻧﯿـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــﺴﺖ