بــلاتکلیفم…
مــثل کتاب فــراموش شده ای
که روی نــیمکت یک پارک سوت و کور ،
بــاد دیــوانه ،
نــخوانده ورقــش مــیزند…
هر ورقــش ،
بــیت بــیت غــزلش ، قــصه ء من

گــآهے دِلــَم مے خَواهَـد آسمــآن شَب رآ بِشکــآفـَم

بِدانـَـم چہ چیزے دَر آن نَہُفتہ استــ کہ،

اینگونہ دوستَش دارَم و بـہ آن خیـره میشوَم وَ گـآهے بــآ هـَـر نیم نِگاهے بـِـہ آن

اشکے از گوشہ ے چِشمانَم جارے میشوَد...

بآ هَمہ ے تیرگیَش دوستَش دارَم

آرامِش

سُکوت

زیبایے و...

هَمہ وَ هَمہ دَر این تیرگے شَبــ نَہُفتہ

کیا قبول دارن؟؟؟؟
.
.
.
در ملتی که مردمانش با عطسه ایی از هدفشان دست میکشند،
پیشرفت یک توهم است.

+5

ناشنوا باش !!!

وقتی همه از محال بودن آرزوهایت سخن می گویند ...

5+

زندگی سوت قطاریست که در خواب پلی میپیچد