پیكت راببربالاوبنوش رفیق،بنوش به سلامتی **همخونه** های شهرمان كه جزخودشان كسی را نفروختند!

عمیق تر صدایم کن !
خواستنی تر
از جان و دل تر . . .
عمیق تر نگاهم کن !
طولانی تر
پرستیدنی تر . . .
آنقدر تشنه ی صدایت شده ام
که
نت های نامم را ، تنها از دهان تو میشناسم !
آنقدر حریص نگاه هایت شده ام
که
تصویرم را ، تنها میان آیینه ی چشمانت میشناسم !
صدایم کن ؛
بر بزم آغوشت دعوتم کن !
هوای آدمیی دارم !
رقص پیرانه سری ات را آرزو می کنم . . .
آرزویم کن !

به سلامتـي دوسـت خـوبي که

مثـل خـط سفـيد وسـط جــاده است...

تـکه تـکه ميـشه

ولي بازم پـا بـه پـات ميـاد...

چه رسم جالبی است،
محبتت را میگذارند پای احتیاجت،
صداقتت را میگذارند پای سادگیت، سکوتت را میگذارند پای نفهمیت،
نگرانیت را میگذارند پای تنهاییت،
و وفاداریت را پای بی کسیت.
و آنقدر تکرار میکنند که خودت باورت میشود که تنهایی و بیکس و محتاج !!

اعتراف می کنم بچه که بودم گم شدم، مامانم پیدام کرد بهش گفتم : ” بهت نگفتم دستمو بگیر گم نشی ؟

آدم ها در دو حالت همدیگرو ترک می کنند : اول اینکه احساس کنند کسی دوستشون نداره. و دوم اینکه احساس کنند یکی خیلی دوستشون داره... (ویکتور هوگو)

آری آغاز دوست داشتن است،گرچه پایان راه ناپیداست،من به پایان دگر نیندیشم،که همین دوست داشتن زیباست

بیچاره خورشید. . .
دلش به زمینی خوش است که هر روز دورش میزند. . .