اسمش آدم است اما تو باور نکن
گاهی کاری می کند که از پس هیچ گرگی بر نمی آید !

بار خدایا ... از کوی تو بیرون نرود پای خیالم .. نکند فرق به حالم .. چه برانی چه بخوانی چه به اوجم برسانی چه به خاکم بکشانی .. نه من آنم که برنجم ، نه تو آنی که برانی .

آدم بــایـد یــک * تــــــــــــو * داشــتــه بــاشـه



کــه هــر وقــت از هـمـه چـیـز خـسـتـه و نـا امـیـد بــود



بــــــهش بـــگــــه :



مـهـم ایـنـه کــه تــو هـسـتـی ! بــی خـیـال دنــــــــــــیا…

دعا کن واسم
خدا چرا من اینقدر تنهام ؟

از همه چی خسته شدم . دوست دارم بشینم یه دل سیر گریه کنم به خاطر این تنهاییم .

خدا اگه تو رو نداشتم چکار می کردم ؟

خدا ممنون هیچ وقت تنهام نمی زاری . اقلا می دونم هستی و میام باهات

حرف می زنم و از تنهایی در میام .

فقط یه خواهش :

من رو تنها گذاشتی اقلا بهم صبر بده . فقط همین

زندگی جیره مختصریست، مثل یک فنجان چای؛
و کنارش عشق است، مثل یک حبه قند؛
زندگی را با عشق، نوش جان باید کرد...

صدایم میزد گلم و من گلی بودم در باغچه ی دلش اما او باغبان عاشقی نبود ، گاهی سر میزد و دل می برد !
سالها بعد دانستم که من تنها نبودم ، او باغبان گلهای زیادی بود …

گاه این نازک دلم ، یاد رویت میکند
گاه با دیدار گل ، یاد بویت میکند
گاه با دلواپسی ، کنار پنجره
از هزاران قاصدک ، پرس و جویت میکند

هی فلانی!
دیگر هوای برگرداندنت را ندارم…
هرجا که دلت میخواهد برو…
فقط آرزو میکنم
وقتی دوباره هوای من به سرت زد،
آنقدر آسمان دلت بگیرد که با هزار شب گریه چشمانت، باز هم آرام نگیری…
و اما من…
بر نمیگردم که هیچ!
عطر تنم را هم از کوچه های پشت سرم جمع میکنم،
که نتوانی لم دهی روی مبل های راحتی،با خاطراتم قدم بزنی!

خوب هم که باشی ، از بس بَدی دیده اند خوبیهایت را باور نمیکنند. نفرین به شهری که در آن غریبه ها آشناترند

ﻣــــﺮﺩﻡ ﺍﯾــــﻦ ﺷـــﻬﺮ ﭼﻘـــﺪﺭ ﺧﻮﺑﻨـــﺪ ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯿﺒﯿﻨﻦ ﻛـــﻔﺶ ﻧـــﺪﺍﺭﯼ ﺑﺮﺍﯾـــــﺖ ﭘﺎﭘــــﻮﺵ ﺩﺭﺳـــﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ