به زمستان فکر می کنم و

نداشتنت

فکرِ شبهای بلندش

تنم را می لرزاند

اهـــــی می خواهم انســــــــــان نباشم،
گوسفندی باشم ، پا روی یونجه هـــــــا بگذارم؛
امـــــا دلــــــــــی را دفــــــــــن نکــــــــــنم
گـــــرگی باشم ،
گوسفند هـــــــا را بـــــدَرم ؛
اما بدانم ، کــــــــارم از روی ذات است نه از روی هوس .
کـــــلاغـــــی باشم ، قـــــار قـــــار کنم ؛
اما پرهــــــــایم را رنگ نکنم و دلــــــــی را با دروغ بدست نیاورم

سالهاست که …
در لایه های نابود اینگونه زیستی
می گردم و …
می گردم
تو را
و خودم را
بیگانه گم کرده ام در خویشتنی که هرگز خوش نبود
چقدر دلم برای خواستن تنگ می شد
تا اینکه دریافتم این زندگی نه تویی و نه من
ما گم شده ایم
در نا کجا اباد خود ساخته ایی که نشانی ندارد …

(گرچه چشمان تو جز در پی زیبایی نیست/دل بکن آینه اینقدر تماشایی نیست….
حاصل خیره در آینه شدن ها آیا/دوبرابر شدن غصه تنهایی نیست….
میشود تا لب دریا مکشان قایق را/قایقت را بشکن روح تو دریایی نیست….
آه در آینه تنها کدرت خواهد کرد/آه دیگر دمت ای دوست مسیحایی نیست….
انکه یک عمر ب شوق در این کوچه نشست/حال وقتی ب لب پنجره می آیی نیست……

خواستم با غم عشقش بنویسم شعری/گفت هر خواستنی عین توانایی نیست….)

دوراهیه سختیه…
وقتی ندونی مراحمشی یا مزاحمش…
وقتی ندونی مرحم زخماشی یانمک میپاشی روشون…
وقتی ندونی باید بخاطر بجنگی یا کنار بکشی…
دوراهیه سختیه…
وقتی بعد از روزها انتظار…
ندونی “موندنت” رو میخواد یا”رفتنت” رو…

تو زندگی حقایقی هست

که میشه فهمید ولی نمیشه فهموند........!!

اگــــــرمـیـخـواهــــــی بــــــه مــــــن تـکـیــــــه کـنــــــی
تـکـیــــــه کــــــن ...
فـقـــــط بــــــدان کــــــه مــــــن
دیــــــواری تــــــرک خــــــورده ام ...!!
تـحـمـــــل تـکـیـــــه دارم
امــــــا ضــربـــــه را نـــــــه ......!

نامــم را پـاک کــردے ، یادم را چــه مـے کنــے ؟!

یادم را پاک کـنـے ، عشقــم را چـه مـے کنـے ؟!...

اصـلا هـمه را پـاک کــن ...

هـر آنـچـه از مـن دارے ...

از مــن که چیـزی کـم نمـے شود...

فقـط بگو با وجـدانـت چه مـے کنـے ؟!

شـاید...؟!

نکنـد آن را هـم پاک کــرده ای ؟!!!

نــــــــه!! شدنــے نیســت...

نمـے توانـے آنچـه رانداشتــے پاک کـنـے !

هــر قدر هـــــم کـــه محکــــم باشــــی,

یـــک نقطـــــه,

یـــک لبخنـــــد,

یـــک نگــــــــاه,

یـک عطر آشنـا,

یــک صــــــــدا,

یــک یـــــــــــاد,

از درون داغونـــت می کــــند,

هــر قدر هـــــم کـــه محکــــم باشــــی…!

مغز ما يك دينام هزار ولتي است كه متأسفانه اكثرمان بيش از يك چراغ موشي از آن استفاده نمي كنيم.