بهار من مرا بگذار و بگذر

رهایم کن برو دلدار و بگذر

من عادت می کنم اینجا به غمها

مرا پر کن از این اجبار و بگذر

قـاصـدک ! هـان چـه خـبـر آوردی …؟!

از کـجـا از کـه خـبـر آوردی…

خـوش خـبـر بـاشـی، امـا…امـا…

گـرد بـام و در مـن ، بـی ثـمـر مـیـگـردی

انـتـظـار خـبـری نـیـسـت مـرا …

نـه ز یـاری نـه ز دیـارِ دیـاری …

بـرو آنـجـا کـه بُـوَد چـشـمـی و گـوشـی بـا کـَس

بـرو آنـجـا کـه تـو را مـنـتـظـرنـد …

* قـاصـدک در دلِ مـن …

هـمـه کـورنـد و کـرند …!!!

زندگی با همه وسعت خویش
محفل ساکت غم خوردن نیست
حاصلش تن به جزا دادن
و افسردن نیست
زندگی خوردن و خوابیدن نیست
زندگی جنبش جاری شدن است
از تماشاگه آغاز حیات
تا به جایی که خدا میداند...
(سهراب سپهری)

بیشابیش سال نو به همه دوستان همخونه را تبریک میگم

حکایت ما آدم ها ....
حکایت کفشاییه که ….
اگه جفت نباشند ….
هر کدومشون ….
هر چقدر شیک باشند ….
هر چقدر هم نو باشند
تا همیشه ….
لنگه به لنگه اند ….
کاش ….
خدا وقتی آدم ها رو می آفرید ….
جفت هر کس رو باهاش می آفرید …
تا این همه آدمای لنگه به لنگه زیر این سقف ها ….
به اجبار،
خودشون رو جفت نشون نمی دادند….

زندگی مثل شطرنجه

تابلدنیستی همه میخوان یادت بدن

وقتی بهت یاد دادند

همونا اصرار میکنن بازی کنی تا شکستت بدن....

+5

+
5
+
avalin ray