پروفایل کاربر - honeybr3

این روزها طرح روی جلد آدمهاست
که پرفروششان میکند ، نه متنشان . . .

ممنونم

هر روز در سکوت خیابانِ دوردست

روی ردیف نازکی از سیم می نشست

وقتی کبوتران حرم چرخ می زدند

یک بغض کهنه توی گلو داشت ... می شکست

ابری سپید از سر گلدسته می پرید:

جمع کبوتران خوش آواز خودپرست

آنها که فکر دانه و آبند و این حرم

جایی که هر چقدر بخواهند دانه هست

آنها برای حاجتشان بال می زنند

حتی یکی به عشق تو آیا پریده است؟

رعدی زد آسمان و ترک خورد ناگهان

از غصه ی کلاغ، کلاغی که سخت مست ...

ابر سپید چرخ زد و تکه پاره شد

هر جا کبوتری به زمین رفت و بال بست

باران گرفت- بغض خدا هم شکسته بود

تنها کلاغ روی همان ارتفاع پست،

آهسته گفت: من که کبوتر نمی شوم

اما دلم به دیدن گلدسته ات خوش است