شنیدم در زمان خسرو پرویز

گرفتند آدمی را توی تبریز

به جرم نقض قانون اساسی

و بعضی گفتمان های سیاسی

ولی آن مرد دور اندیش، از پیش

قراری را نهاده با زن خویش

که از زندان اگر آمد زمانی

به نام من پیامی یا نشانی

اگر خودکار آبی بود متنش

بدان باشد درست و بی غل و غش

اگر با رنگ قرمز بود خودکار

بدان باشد تمام از روی اجبار

تمامش از فشار بازجویی ست

سراپایش دروغ و یاوه گویی ست

گذشت و روزی آمد نامه از مرد

گرفت آن نامه را بانوی پر درد

گشود و دید با هالو مآبی

نوشته شوهرش با خط آبی:

عزیزم، عشق من، حالت چه طور است؟

بگو بی بنده احوالت چه طور است؟

اگر از ما بپرسی، خوب بشنو

ملالی نیست غیر از دوری تو

من این جا راحتم، کیفور ِ کیفور

بساط عیش و عشرت جور و واجور

در این جا سینما و باشگاه است

غذا، آجیل، میوه رو به راه است

کتک با چوب یا شلاق و باطوم

تماما شایعاتی هست موهوم

هر آن کس گوید این جا چوب دار است

بدان آن هم دروغی شاخدار است

در این جا استرس جایی ندارد

درفش و داغ معنایی ندارد

کجا تفتیش های اعتقادی ست؟

کجا سلول های انفرادی ست؟

همه این جا رفیق و دوست هستیم

چو گردو داخل یک پوست هستیم

در این جا بازجو اصلا نداریم

شکنجه، اعتراف، عمرا نداریم

به جای آن اتاق فکر داریم

روش های بدیع و بکر داریم

عزیزم، حال من خوب است این جا

گذشت عمر، مطلوب است این جا

کسی را هیچ کاری با کسی نیست

نشانی از غم و دلواپسی نیست

همه چیزش تماما بیست این جا

فقط خودکار قرمز نیست این جا!

یدید بعضی از نرم افزارها رو کرک میکنید آخرش یه پیغام میده و بابت خرید

نسخه ازتون تشکر میکنه ؟ آدم از خجالت آب میشه !!!

من دلم می خواهد ...

خانه ای داشته باشم پر دوست ،

کنج هر دیوارش ...

دوستهایم بنشینند آرام

گل بگو گل بشنو ...

هر کسی می خواهد ،

وارد خانه پر عشق و صفایم گردد

یک سبد بوی گل سرخ ...

به من هدیه کند ...

شرط وارد گشتن ...

شست و شوی دلهاست

شرط آن داشتن ...

یک دل بی رنگ و ریاست ،

بر درش برگ گلی می کوبم ،

روی آن با قلم سبز بهار ...

می نویسم ای یار ...

خانه ی ما اینجاست ...

تا که سهراب نپرسد دیگر ،

"خانه دوست کجاست " ... !

همیشه همینطوره

آدمها

یا اشتباهی سر راه هم قرار می‌گیرند

یا دیر . . .

تا موقعی که ما مدرسه می رفتیم ایران نمی تونست بره جام جهانی که ما رو زود تعطیل کنن! از اول شانس نداشتیم بابا

مـجنون هـمیشـہ مرد نیست…

گاهــے مـجنون دخترکـے تـنهاست

که زمانـے لیلـے کـسے بود..

حالا که آمریکایی ها اسم طوفانشونو میزارن سندی
.
.
.
.
.
.
ما هم میزاریم انریکه تا چششون درآد

دقت کردین:
اگه بچه ها لیوان بشکنن : ای دست و پا چلفتی ...
-اگه مامانه بشکنتش : قضا بلا بود
-اگه باباهه بشکنتش : این لیوان اینجا چیکار میکنه...!!

فقط باش ..
همین که هستی کافیست..
دورازمن..
بدون من..
چه فرقی میکند؟؟؟
گل میخری خوب است!!!
برای من نیست!؟
نباشد!!!
همین که رختمان زیریک افتاب خشک میشودکافیست..
دلخوشم به این حماقت شیرین

مرا به تختم ببندید و تنهایم بگذارید ...!

هر چقدر ناله کردم ، فریاد زدم ، به سراغم نیایید !

من دارم او را ترک می کنم ...!



برای تو دوست عزیزم