دیوار کاربران


sahar2014
sahar2014
۱۳۹۳/۰۳/۲۲

ﺍﮔﺮ ﺧـــــــﻮﺏ ﮔـــــــﻮﺵ ﮐﻨﯽ
ﺍﯾﻦ ﺿﺮﺑـــــــﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺗﻨﺪ ﻭ ﭘﯽ ﺩﺭ ﭘﯽ ﻗﻠﺒـــــــﻢ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺷﻨـــــــﻮﯼ
تــو ﺭﺍ ﻓﺮﯾـــــــﺎﺩ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ...
ﻣﺨـــــــﺎﻃﺐ ﮐﻼﻣـــــــﻢ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ...
ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺿﺮﺑـــــــﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﻗﻠﺒـــــــﻢ ﻫﻢ تــوﯾﯽ ...

anisa19
anisa19
۱۳۹۳/۰۳/۲۰


anisa19
anisa19
۱۳۹۳/۰۳/۲۰


amir281
amir281
۱۳۹۳/۰۳/۱۹

هرگز وقتت را با کسی که حاضر نیست وقتش را با تو بگذراند ،نگذران

،،،مارکز ،،،

dada1animal
dada1animal
۱۳۹۳/۰۳/۱۹

dadaanimal

$سلام داداشیا$/$سلام آبجیا$
منتظرم!!!!!!!!!!!
**************************
چه راحت می زنید تهمت -گناهست
دلم از رنج تهمت ها سیاهست
***************************
تکیه بر دیوار کردم خاک بر پشتم نشست دوستی با هر که کردم عاقبت قلبم شکست
*****************************
نمی بخشمت به خاطر تمام خنده هایی که از صورتم گرفتی

به خاطر تمام غم هایی که بر صورتم نشاندی

نمی بخشمت به خاطر دلی که برایم شکستی
*******************************
به خاطر احساسی که برایم پر پر کردی

نمی بخشمت به خاطر زخمی که با خیانت بر وجودم تا ابد نشاندی
********************************
تهمت(تنها بلاگ امید)
داداامید..........................s

amir281
amir281
۱۳۹۳/۰۳/۱۸

دل دلایلی دارد که عقل قادر به فهم آنها نیست ..........

sahar2014
sahar2014
۱۳۹۳/۰۳/۱۸

گاهی چنان بدم که مبادا ببینیم
حتی اگر به دیده رویا ببینیم

من صورتم که به صورت شعرم شبیه نیست
بر این گمان مباش که زیبا ببینم

شاعر شنیدنی ست ولی میل،میل ِ توست
آماده ای که بشنوی ام یا ببینیم ؟

این واژه ها صراحت ِ تنهایی من اند
با این همه مخواه که تنها ببینیم

مبهوت می شوی اگر از روزن ات شبی
بی خویش در سماع غزل ها ببینیم

یک قطره ام و گاه چنان موج می زنم
در خود که ناگزیری دریا ببینیم

شب های شعر خوانی من بی فروغ نیست
اما تو با چراغ بیا تا ببینیم

از : محمد علی بهمنی

marine71
marine71
۱۳۹۳/۰۳/۱۶

بعضیــا جـــون میده باشـــون بــری ماهیـــگیری ...
از بَس کـِــرم دارند

jo0jo0
jo0jo0
۱۳۹۳/۰۳/۱۶

خدايا… ميخواهم اعتراف کنم ديگرنميتوانم ،

خسته ام من امانت دارخوبي نيستم

“مراازمن بگير” مال خودت من نميتوانم نگهش دارم

sahar2014
sahar2014
۱۳۹۳/۰۳/۱۵

آدمهايى هستند در زندگيتان؛

نمي گويم خوبند يا بد..

چگالى وجودشان بالاست...

افكار،

حرف زدن،

رفتار،

محبت داشتنشان

و هر جزئى از وجودشان امضادار است...

يادت نمي رود

"هستن هايشان را.."

بس كه حضورشان پر رنگ است و بسيار "خواستنى"...

ردپا حك ميكنند اينها روى دل و جانت...

بس كه بلدند "باشند"...

اين آدمها را، بايد قدر بدانى...

وگرنه دنيا پر است از آن ديگرهاى

بى امضايى كه شيب منحنى حضورشان، هميشه ثابت است...

اين پست رو براي همه كساني كه برايت چنين جايگاهي دارند بفرست ...