چقدر سخته...

چقدر سخته تو چشای کسی که تمام عشقت رو ازت دزدید و به جاش یه زخم همیشگی رو به دلت هدیه داد زل بزنی و به جای اینکه لبریز کینه و نفرت بشی حس کنی که هنوزم دوسش داری....

چقدر سخته دلت بخواد سرت رو به دیواری تکیه بدی که یه بار زیر آوار غرورش تمام وجودت له شده...

چقدر سخته تو خیالت ساعت ها باهاش حرف بزنی اما وقتی دیدیش چیزی جز سلام نتونی بگی...

چقدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک گونه هاتو خیس کنه،اما مجبور باشی بخندی،تا نفهمه که هنوزم دوسش داری....

چقدر سخته گل آرزوهاتو تو باغ دیگری ببینی و هزار بار تو خودت بشکنی و اونوقت آرام زیر لب بگی:

     گل من باغ نو مبارک. 

(دلنوشته دختری دلشکسته.)