من خدا را هم خسته کرده ام . . .

ﺳﺎﻟﻬـﺎ ﺑﻌـﺪ ﻗـﺮﺍﺭ ﻧﯿﺴـﺖ ﺍﺗﻔـﺎﻗـﯽ ﺑﯿﻮﻓﺘـﺪ

ﻧـﻪ ﺩﺭ ﺁﻏـﻮﺵ ﺩﯾﮕـﺮﯼ ﻏﻠـﺖ ﻣﯿﺰﻧـﻢ ﻭ ﻧـﻪ ﺳـﺮ ﮐﺴـﯽ

ﺩﯾﮕـﺮ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﺷﺎﻧـﻪ ﻫﺎﯾـﻢ ﻧﮕـﻪ ﻣﯿﺪﺍﺭﻡ ...

ﺳﺎﻟـﻬﺎ ﺑﻌـﺪ ﻣـﻦ ﺩﺭ ﮔـﻮﺷـﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﯾـﻦ ﺩﻧﯿـﺎ ﺩﺭ ﯾـﮏﺧﯿـﺎﺑـﺎﻥ

ﺩﺳـﺖ ﺩﺭ ﺟﯿـﺐ ﭘﯿـﺎﺩﻩ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﮑﻨـﻢ ...

ﻭ ﻣـﺪﺍﻡ ﯾـﮏ ﺁﻫﻨﮓ ﺭﺍ ﺯﯾـﺮ ﻟـﺐ ﺯﻣـﺰﻣـﻪ ...

ﺳﺎﻟﻬـﺎ ﺑﻌـﺪ ﻣﻦ ﻫﻤﯿﻨـﻢ ﮐﻪ ﻣﯿﺒﯿﻨـﯽ ...

عصبی ، ﻏﯿـﺮﻗﺎﺑـﻞ ﺗﺤﻤـﻞ ﻭ ﯾـــــﺦ ، ﯾـــﺦ ﺗﺮ ﺍﺯﻫــﺮﻣﻮﻗﻌـﻪ

ﻭ ﺍﯾــﻦ ﻣﯽ ﺷــﻮﺩ ﺑﯽ ﺳــﺮﻭ ﺗــﻪ ﺗـﺮﯾﻦ ﻧﻤﺎﯾــﺶ ﻧﺎﻣــﻪﯼ ﺩﻧﯿـــﺎ

در این میان خدا هم حق دارد اگر پشتش را به من بکند

گوش هایش را محکم بگیرد چشم هایش را با فشار روی هم ببندد

 که نه التماس هایم را بشنود نه اشک هایم را ببیند!!!

بــه خـــدا حـــــق دارد اگــر چـنیـن کــنـد

مـــن خـــــــــدا را هــم خـسـتـه کــــرده ام