دیوار کاربران


rayan_send
rayan_send
۱۳۹۹/۱۲/۲۲

از درخت بیاموزیم

برای بعضی ها باید ریشه بود،
تا امید به زندگی را به آنها بدهیم.

برای بعضی ها باید تنه بود،
تا تکیه گاه آنها باشیم.

برای بعضی ها باید شاخ و برگ بود،
تا عیب های آنها را بپوشانیم.

برای بعضی ها باید میوه بود،
تا طعم زندگی کردن را به آنها بیاموزیم
نه زنده ماندن را...

rayan_send
rayan_send
۱۳۹۹/۱۲/۲۱

هیچکس
قفلی را بدون کلید نمیسازد.
اگر قفلی در زندگیت می بینی
شک نکن اون قفل کلیدی هم دارد
کلید قفل های زندگی
تلاش و توکل و امید و صبر و آرامش است...
عید بزرگ مبعث حضرت رسول اکرم (ص) مبارک باد
آخر هفته ی خوبی داشته باشید

rayan_send
rayan_send
۱۳۹۹/۱۲/۲۰

آرامش
به معنای آن نيست که
صدايي نباشد
مشکلي وجود نداشته باشد
يا کار سختی پيش رو نباشد
آرامش
يعني
در ميان صدا
مشکل و کار سخت
دلی آرام وجود داشته باشد
++5

ERFAN92
ERFAN92
۱۳۹۹/۱۲/۱۸

بچه ها هیچ وقت مادرشان را زشت نمی بینند؛

اگر کسی یاجایی را دوست داشته باشید

آنها را زیبا هم خواهید یافت،

چراکه حس زیبا دیدن همان عشق است

rayan_send
rayan_send
۱۳۹۹/۱۲/۱۴

بزرگترین مصیبت برای انسان
نا امیدیست!

تونل‌ها به ما می‌آموزند
که حتی درون سنگ‌ها هم
راهی برای عبور هست

پس به بن بست که رسیدی بگو:
حتما راهی وجود دارد....
++5.

rayan_send
rayan_send
۱۳۹۹/۱۲/۱۲

‌‌قلمـت را بردار بنویس
از همـه خوبے ها
زندگــے، عشـق، امیــد
و هر آن چیز ڪه بر روے
زمین زیبا هست

گل مریــــم، گــــل رز
بنویس از دل یک عاشق بے تاب وصال
از تمنــــــا بنویــــس
از دل ڪوچک یک غنچه ڪه
وقت است دگر باز شود

از غروبـــــے بنویس
ڪه چو یاقوت و شقـایق سرخ است...

بنـــوےس از لبــخند
از نگاهـے بنویـــس
ڪــه پــر از عشــق
به هر جاے جهــان مے نگرد...

قلمــــــت را بردار
روے ڪاغــــــذ بنویس
زندگے با همـــه تلخے ها
باز هــم شیـرین اســت

+++

rayan_send
rayan_send
۱۳۹۹/۱۲/۰۹

دربزرگراه زندگی
"راهت"
"راحت"
نخواهدبود

هر"چاله ای"
"چاره ای"
به تو خواهد آموخت

برای جلوگیری از پسرفت
"پس" باید رفت...


masuod55
masuod55
۱۳۹۹/۱۲/۰۶

‏هیچوقت محبت هاتونو واسه دفعه ی بعد نذارید
‏ممکنه دیگه دفعه ی بعدی نباشه...!


rayan_send
rayan_send
۱۳۹۹/۱۱/۳۰

شـاد بودن تنها
انتقامی است
كه انسان می تواند
از زندگي بگيرد.

rayan_send
rayan_send
۱۳۹۹/۱۱/۲۳

قدیم ترها
همیشه علاجی برای هر دردی بود؛

مثل روغن چرخ خیاطی
برای ناله های لولای در!

مثل دوا گلی
برای زخم های کودکانه ی سرِ زانو!

مثل آغوش مادر بزرگ
برای باریدنِ تمام بغض های جهان!

چقدر دست هایمان
این روزها خالی شده است!