ارزش چندین بارخواندن رو داره

روی آن شیشه ی تب دار ، تو را ” هــــــا ” کردم

اسم زیبای تو را ، با نفسم جــــــــا کردم

شیشه بدجور دلـــــش ، ابــــری و بـــارانی شد

شیشه را یک شبه ، تـبـدیــل به دریـا کــــردم

عرقی سرد به پیشانی آن شیشه نشست

تا به امید ورود تو ، دهان وا کردم

در هوای نفسم ، گم شده بودی ای عشق

با سرانگشت، تو را گشتم و پیدا کردم

با سرانگشت کشیدم به دلش عکس تو را

و رخت را گــل من ، سیــر تمــاشــا کردم …!

باز با بازدمی ، اسم تو بر شیشه نشست

من دمم را به امید تو ، مسیحا کردم

آن قدر آه کشیدم که تو این شعر شدی

جای هر واژه، نفس پشت نفس جا کردم