من این شب زنده داری دوست دارم

پریشان روزگاری دوست دارم

بشهر من زمن بیگانه تر نیست

همین دور از دیاری دوست دارم

بیابان را که خلوتگاه انس است

چو آهوی فراری دوست دارم

بپای خویشتن برخاستن را

بدون دستیاری دوست دارم

نظربازم زهر گلشن گلی را

چو مرغان بهاری دوست دارم

تراهم باهمه نامهربانی

عزیزم: آری آری دوست دارم

بامید وصالت زنده مانم

من این چشم انتظاری دوست دارم

به دامانت چو آویزم بمستی

زخود بی اختیاری دوست دارم

برای دیدنت رخصت نخواهم

من این بی بند و باری دوست دارم

تقددیم با احترام برای دوستان همخونم