طبق آمار هشتاد درصد مردم حداقل يک بار در زندگی به فکر خودکشی افتاده اند. در تمامی مذاهب اين کار ممنوع است و ممنوعيت کنجکاوی می آفريند. بنابراين در دلِ خود موضوع اين کشش هست و ارزش صحبت کردن درباره اش را دارد.
آن هایی که قدر زندگی را می دانند با آن چه پس از آن می آید انس دارند. مرگ به ما کمک می کند تا زندگی را لمس کنیم و برای بودنمان مسئولیت بپذیریم.
تنها چیزی که می توانیم انتخاب کنیم این است که به زندگی ادامه بدهیم یا خیر.
امکان خودکشی تنها آزادی واقعی ماست، که نوعی خروج از این دنیاست.اگر ما از این آزادی بهره نمی بریم به خاطر این است که علی رغم دشواری ها،تصمیم گرفته ایم زنده بمانیم.

عباس_کیارستمی
سر کلاس باکیارستمی
                                   
بخاطر خالق قصه های مجیدوسرنخ............کیومرث پوراحمد عزبز.روحش شاد ویادش گرامی

                                                      

و عشق
صدای فاصله هاست
صدای فاصله‌هایی که غرق ابهامند
نه
صدای فاصله هایی که مثل نقره تمیزند
و با شنیدن یک هیچ می شوند کدر ...!
سهراب سپهری

http://up.hamkhone.ir/uploads/2023-04/c7108758e1f262d0cceeb5410205f97d.mp3
آهنگ پروفايل مثل هميشه زيباست
همراه شدم - دلت پر از لحظه هاي ناب عشق

طفلی به نام شادی؛
دیری است گم شده است
باچشم های روشن براق
باگیسویی بلند
به بالای آرزو
هرکس ازاو نشانی دارد
مارا کند خبر
این هم نشان ما
یک سوخلیج فارس
سوی دگر خزر...
شفیعی_کدکنی
دلت شاد رفيق

دست‌ها را مي‌توان بست، تن‌ها را مي‌توان خسته كرد، روح‌ها را مي‌توان آزرد، مي‌توان زنان را ترساند و مردان را اخته كرد، مي‌توان لشكري آراست و يمين و يسار آن را به دروغ و ريا سپرد، چشم‌ها را مي‌توان سحر كرد، مي‌‌توان از ساده‌دلان، ارتشي به هيبت كوه و آهن ساخت، هيچ دست و دلي نيست كه هرگز نلرزد، مي‌توان خط‌كش حقيقت و عدل را شكست و تازيانه برداشت ... اما با لشكر سيل‌آساي واقعيت‌ها چه مي‌توان كرد؟

رضا_بابایی

زندگی خیلی چیزها یادمان می‌دهد و ما مقصریم که یاد نمی‌گیریم و بارها و بارها
در همان تله‌ی شیرین گرفتار می‌آییم...

کارلوس_فوئنتس

555+

دستم نمی رسد به بلندای چیدنت
باید بسنده کرد به رویای دیدنت...

من از قبیله‌ی امّید - من از دیار رسیدن
من از ورای شبی که - به صبح و نور رسیده؛
به گوشِ خسته دلانی - که از امید، بریده
برای شب‌زدگانی - که یک طلوع ندیده؛
نوید می‌دهم آخر؛ شبِ سیاه، سر آید
پس از هزار زمستان - بهارِ خوش‌خبر آید
پس از سیاهی و ماتم - سپیده‌ی سحر آید
تمام می‌شود آخر - هر آنچه رنج کشیدیم
هر آنچه سخت دویدیم وآخرش نرسیدیم ...
تمام می‌شود اندوه و
خنده می‌رسد از راه و
غصه می‌رود از جان و
صبح می‌شود این شب

و صبح می‌شود این شب ...

نرگس_صرافیان_طوفان
با لبخند
شاد باشي رفيق

http://up.hamkhone.ir/uploads/2023-03/3cc6e0aade77c03ccf9dee424753327d.mp3