هر صبح چو برخیزم ، اول تو به یاد آیی

اسکاول شین:

آدمی هرآنچه که می‌دهد،
باز پس می‌گیرد!
پندار، گفتار و کردار انسان
دیر یا زود با دقتی حیرت‌انگیز
به خودِ او باز می‌گردد

آن روزها رفتند
آن روزهای خوب
آن روزهای سالم سرشار...
آن آسمان های پر از پولک
آن شاخساران پر از گیلاس...
آن خانه های تکیه داده در حفاظ سبز پیچکها به یکدیگر
آن بام های بادبادکهای بازیگوش
آن کوچه های گیج از عطر اقاقی ها

تیپیکال هر سال:
"پارسال این موقع خوش تر بودیم..."

ماهایی که زود پیامو سین می‌کنیم زود جواب میدیم باید با هم ازدواج کنیم
بچه‌هامون زشت میشن ولی باشعور

محبت مثل سکه است که
تو قُلک دل هر کسی بیندازی!
دیگه نمیتونی درش بیاری
مگه اینکه دلش رو بشکنی....

وقتی یکی هست که میتونه پیش آدم خودش باشه و غم و شادیاشو با کمترین سانسور بگه
آدم نباید کاری کنه که این حس از اون شخص سلب بشه
نباید یه جوری بشه که دیگه جلو ما هم نتونه از درونیاتش پرده برداره
شاید ما تنها کسی باشیم که پیشمون خودِ خودشه
بی‌ پناه نشه یه وقت