‌
زلف آن است که بى شانه دل از جا ببرد

نه که از ماشطه هم زحمت بى جا ببرد

دزد را راه به گنجينه پنهانى نيست

او همه نقشه که نقدينه پيدا ببرد

#شهریار

shab khosh

خدایادر آرامش وسکوت زیباےشب
چه بسیاردلهاکه غمگین
وپراضطرابندچه بسیاربه امیدنگاهت
هستند
خدایا‌
آرام دلشان باش
وامیدشان رانا امیدنکن

shab khosh
++++5

خاکی به لب گور فشاندیم و گذشتیم
ما مرکب ازین رخنه جهاندیم و گذشتیم
چون ابر بهار آنچه ازین بحر گرفتیم
در جیب صدف پاک فشاندیم و گذشتیم
چون سایهٔ مرغان هوا در سفر خاک
آزار به موری نرساندیم و گذشتیم
گر قسمت ما باده، و گر خون جگر بود
ما نوبت خود را گذراندیم و گذشتیم
صائب تبريزي

shab khosh
++++5

ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﺩﺭ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﺩﻫﯽ ﺷﺪ ﻭ ﺗﻮﯼ ﺑﺮﻑ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻣﻨﺰﻟﯽ ﻣﯽ ﮔﺸﺖ ﻭﻟﯽ ﻏﺮﻳﺐ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﻫﻢ ﻏﺮﻳﺒﻪ ﺗﻮﯼ ﺧﺎﻧﻪﻫﺎﺷﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﻧﻤﯿﺪﺍﺩﻧﺪ .
ﻫﻤﻴﻦﺟﻮﺭ ﻛﻪ ﺗﻮﯼ ﻛﻮﭼﻪﻫﺎﯼ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﻣﯽ ﮔﺸﺖ ﺩﻳﺪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﻳﻚ ﺧﺎﻧﻪ ﺯﻳﺎﺩ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺁﻣﺪ ﻣﯽ ﻛﻨﻨﺪ . ﺍﺯ ﮐﺴﯽ ﭘﺮﺳﻴﺪ ، ﺍﻳﻨﺠﺎ ﭼﻪ ﺧﺒﺮﻩ ؟
ﮔﻔﺖ ﺯﻧﯽ ﺩﺭﺩ ﺯﺍﻳﻤﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺳﻪ ﺭﻭﺯﻩ ﭘﻴﭻ ﻭ ﺗﺎﺏ ﻣﻴﺨﻮﺭﻩ ﻭ ﺗﻘﻼ ﻣﻴﻜﻨﻪ ﻭﻟﯽ ﻧﻤﯿﺰﺍﺩ . ﻣﺎ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺩﻋﺎ ﻧﻮﻳﺲ
ﻣﯽ ﮔﺮﺩﻳﻢ ﺍﺯ ﺑﺨﺖ ﺑﺪ ﺩﻋﺎﻧﻮﻳﺲ ﻫﻢ ﮔﻴﺮ ﻧﻤﻴﺎﺭﻳﻢ .
ﻣﺮﺩ ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﺣﺮﻑ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪ ﮔﻔﺖ : ﺑﺎﺑﺎ ﺩﻋﺎﻧﻮﻳﺲ ﺭﺍ ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﺗﻮﻥ ﺭﺳﻮﻧﺪﻩ ، ﻣﻦ ﺑﻠﺪﻡ، ﻫﺰﺍﺭ ﺟﻮﺭ ﺩﻋﺎ ﻣﻴﺪﻭﻧﻢ .
ﻓﻮﺭﺍ ﻣﺮﺩ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻋﺰﺕ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﻭﺍﺭﺩ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺧﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻃﻮﻳﻠﻪ ﺑﺮﺩﻧﺪ ، ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺯﻳﺮ ﻛﺮﺳﯽ ﻧﺸﺎﻧﺪﻧﺪ ، ﺑﻌﺪ ﻗﻠﻢ ﻭ ﻛﺎﻏﺬ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺩﻋﺎ ﺑﻨﻮﻳﺴﺪ . ﻣﺮﺩ ﺭﻭﯼ ﮐﺎﻏﺪ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﻧﻮﺷﺖ ﻭ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﻔﺖ :
ﺍﻳﻦ ﻛﺎﻏﺬ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺏ ﺑﺸﻮﺭﻳﺪ ﻭ ﺁﺏ ﺁﻧﺮﺍ ﺑﺪﻫﯿﺪ ﺯﺍﺋﻮ ﺑﺨﻮﺭﺩ . ﺍﺯ ﻗﻀﺎ ﺗﺎ ﺁﺏ ﺩﻋﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﺍﺋﻮ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﺯﺍﺋﻴﺪ ﻭ ﺑﭽﻪ ﺻﺤﻴﺢ ﻭ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﺁﻣﺪ .
ﺍﺯ ﻃﺮﻓﯽ ﮐﻠﯽ ﭘﻮﻝ ﻭ ﻏﺬﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ ﮐﻪ ﻫﻮﺍ ﺧﻮﺏ ﺷﺪ ﺭﺍﻫﯿﺶ ﮐﺮﺩﻧﺪ .
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﻨﺶ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﻫﺎﺗﯽ ﻫﺎ ﮐﺎﻏﺬ ﺩﻋﺎ ﺭﺍ ﮐﻪ ﮐﻨﺎﺭﯼ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺧﻮﺍﻧﺪ ﺩﯾﺪ ﻧﻮﺷﺘﻪ :
ﺧﻮﺩﻡ ﺑﺠﺎ ، ﺧﺮﻡ ﺑﺠﺎ ،
ﻣﻴﺨﻮﺍﯼ ﺑﺰﺍ ، ﻣﻴﺨﻮﺍﯼ ﻧﺰﺍ . . . .
"" ﻋﺒﯿﺪ ﺯﺍﮐﺎﻧﯽ ""
ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺪ ﺭﻫﺎﺋﯽ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺧﺮﺍﻓﺎﺕ

عصربخیر
+++۵

خودت را باور داشته باش...
اگر نداشته باشی ،
دیگران هم دلیلی برای
باور داشتنِ تو،
نخواهند داشت
شب خوش
+++5

ﮐﯿﺶ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ
=======
ﺍﯼ ﺩﻝ ﻣﺮﻭ ﺳﻮﯼ ﺧﻄﺮ، ﮔﺮ ﻣﯿﺮﻭﯼ ﻟﺮﺯﺍﻥ ﻣﺒﺎﺵ
ﺍﺯ ﺭﻫـﺰﻧـﺎﻥ ﻏﺎﻓـﻞ ﻣﺸﻮ، ﺍﺯ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺗـﺮﺳﺎﻥ ﻣﺒﺎﺵ
ﭼـﻮﻥ ﺑـﺎ ﮐﺴﯽ ﻫﻤﺮﻩ ﺷﺪﯼ، ﺍﺯ ﻧﯿﻤﮥ ﺭﻩ ﺑـﺮ ﻧﮕﺮﺩ
ﭼــﻮﻥ ﺍﺯ ﭘﯽ ﻣـﺮﺩﺍﻥ ﺭﻭﯼ، ﺩﯾﮕﺮ ﺯ ﻧﺎﻣـﺮﺩﺍﻥ ﻣﺒﺎﺵ
ﺩﺷﻤﻦ ﺍﮔـﺮ ﺟﺎﻧﺖ ﺩﻫـﺪ، ﺑـﺎ ﺍﻭ ﺩﻡ ﺍﺯ ﯾــﺎﺭﯼ ﻣـﺰﻥ
ﺩﺭ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﮔـﺮﺟﺎﻥ ﺩﻫﯽ، ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺖ ﺭﻭﮔﺮﺩﺍﻥ ﻣﺒﺎﺵ
ﮔــﺮ ﻋـﺎﺷﻖ ﻣﺴﺘﺎﻧﻪ ﺍﯼ، ﺯﺍﻫــﺪ ﺭﯾــﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﺑـﺴﻮﺯ
ﻭﺭ ﻫـﻢ ﻧـﺸـﯿـﻦ ﺯﺍﻫــﺪﯼ، ﺩﺭ ﺣــﻠﻘﻪ ﺭﻧـــﺪﺍﻥ ﻣــﺒـﺎﺵ
ﺑﺎﺩ ﺑﻬﺎﺭﺍﻥ ﺷــﻮ ﮐﻪ ﺗـﺎ ﺩﺭ ﻣﻘﺪﻣـﺖ ﮔـﻞ ﺑـﺸﮕـﻔـﻨﺪ
ﭼﻮﻥ ﮔِﺮﺩ ﺑﺎﺩ ﻫﺮﺯﻩ ﮔـَﺮﺩ، ﺩﺭ ﺩﺷﺖ ﺳﺮﮔﺮﺩﺍﻥ ﻣﺒﺎﺵ
ﻫﻤﺪﺳﺖ ﻣـﺎ ﮔـﺮﻣـﯿﺸﻮﯼ، ﭘﺎﯼ ﮐﺴﯽ ﺩﯾـﮕﺮ ﻣــﮕﯿـﺮ
ﺑـﺎ ﺩﻭﺳــﺖ ﭼﻮﻥ ﭘﯿﻤﺎﻥ ﮐﻨﯽ، ﺑﺎ ﻏﯿﺮ ﻫﻢ ﭘﯿﻤﺎﻥ ﻣﺒـﺎﺵ
ﻓﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﮐﯿﺶ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ، ﺩﺭ ﻓﮑﺮ ﺧﻮﺩ ﺑﻮﺩﻥ ﺧﻄﺎﺳﺖ
ﯾــﺎ ﺍﺯ ﺳــﺮ ﻭ ﺟـﺎﻥ ﺩﺭ ﮔـﺬﺭ ﯾـﺎ ﻋـﺎﺷﻖ ﺟـﺎﻧﺎﻥ ﻣﺒﺎﺵ
ﺯﻧﺪﻩ ﯾﺎﺩ ﺭﺍﺯﻕ ﻓﺎﻧﯽ

Asemoni:
ﺳﮑﻮﺕ ﮐﻦ ...
ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﺍﮔﻪ ﺣﺮﻓﯽ ﺩﺍﺷﺖ ...
ﺧﺪﺍﯾﺶ ﺳﺎﮐﺖ ﻧﺒﻮﺩ !!

انسان ها عاشق شمردن مشکلاتشان هستند
اما لذت هایشان را نمی شمارند
اگر آن ها را هم می شمردند
همه می فهمیدند
هر کدام به اندازه کافی از زندگی لذت می برند.

+++5
‌

گمان می کنم هر آدمی

باید پشت پنجره ی اتاقش،

یک گلدان گل شمعدانی

داشته باشد،

که هر بار گلهایش خشک می شود و دوباره گل می دهد،

یادش بیفتد که روزهای غم هم

به پایان می رسند!

سلام شبتون بخیر

اشتباهم این بود که هرجا رنجیدم
خندیدم، فکر کردن درد ندارد
ضربه هایشان را محکم تر زدند
#چارلی_چاپلین

+++++