آدمها
قند را می شکنند تا از حلاوتش بهره گیرند
رکورد را می شکنند تا به افتخارش برسند
هیزم را می شکنند تا به گرمای آتش برسند
غرور را می شکنند تا به افتادگی برسند
سکوت را می شکنند به آوازی برسند
برای همه شکستن هایشان دلایل خوبی دارند آدمها
ولی هنوز نفهمیدم؛ چرا آدمها “دل” میشکنند؟

ما آدم ها خودمان را یکجایی از زمان جا گذاشته ایم
جایی که تنها خودمان میدانیم کجاست
و برای چه حبس مانده ایم
هروقت دلتنگ میشویم
از زمین و زمان حالمان بد میشود
تنها آن زمان لعنتی آراممان میکند
ما آدم ها
خودمان را زمانه گیر کرده ایم
تا به خود بفهمانیم
ما یکبار در زندگی زندگی کرده ایم...

جلیقه نجات رو
اگر تن یه ماهی کنید
میشه جلیقه مرگ!
برای همه نسخه یکسان نپیچید!
همه مثل هم نیستن...!

داش غیرت..................

5+

مشکل ﻣﺎ ﺍﺯ ﺟﺎﯾﯽ ﺷﺮﻭﻉ ﺷﺪ
ﮐﻪ ﻧﮕﺎﻩ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻫﻢ،
ﻧﮕﺎﻩ ﺁﺩﻡ ﺑﻪ ﺁﺩﻡ ﻧﺒﻮﺩ،
ﻧﮕﺎﻩ ﺁﺩﻡ ﺑﻪ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﻮﺩ...
5+

ﮐﺎﺵ ﺧﺪﺍ ﺭﻭﯼ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺁﺩﻡﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﺎﮊﯾﮏ ﻗﺮﻣﺰ ﻋﻼﻣﺖ ﻣﯿﮕﺬﺍﺷﺖ
ﺗﺎ ﻣﺎ ﺑﺪﻭﻧﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﻮﻥ ﮐﻨﯿﻢ...

ای کاش میشد بعضی آدمها رو
پس انداز کرد...
بعضی روزا جای خالیشون
خیلی اذیتمون میکنه
یادمون باشه قدر همدیگرو بدونیم...

سلام صبح زیبای اخرین پنج شنبه سالتون بخیر

داش غیرت................

بانوی شرقی..

میگن..،:
دختر ظریفه
نه ضعیف
پس طوری مرد باشیم

که حرمتشو رو نشکنیم

داش غیرت....................

خیلی از آدم ها مثل عکس هستند،

بزرگشون که بکنی کیفیتشون پایین میاد