اشک های تلخی که بر گورها می چکند ،
حرف هایی هستند که روزگاری باید بر زبان می آمدند …

انتظار را از کوچه های بن بست بیاموز که دلخوش به تماشای هیچ رهگذری نیستند !
چشم به راه آمدن کسی می نشینند که اگر بیاید ، ماندنیست …

گاهی بی هوا دلم هوایت را می کند …
هوای تو ؛ تویی که هیچوقت هوایم را نداشتی …

ﺍﯾﻨﺠـــــــــﺎ
ﺩﻟـــی ﺗﻨﮓ ﺍﺳﺖ !!
ﺁﻧﺠـــــــــﺎ ﺳَـــــــــﺮﯼ
ﮔـــــــــﺮﻡ ﺍﺳﺖ !! 
ﻋﺠـــــــــﺐ ﻋـــــــــﺪﺍﻟﺘﯽ ......

داش غیرت.......................

ای شب از رویای تو رنگین شده
سینه از عطر تو ام سنگین شده
ای به روی چشم من گسترده خویش
شایدم بخشیده از اندوه پیش
همچو بارانی که شوید جسم خاک
هستیم زآلودگی ها کرده پاک
ای تپش های تن سوزان من
آتشی در سایه مژگان من
ای ز گندمزار ها سرشارتر
ای ز زرین شاخه ها پر بارتر
ای در بگشوده بر خورشیدها
در هجوم ظلمت تردید ها
با تو ام دیگر ز دردی بیم نیست
هست اگر ‚ جز درد خوشبختیم نیست
فروغ فرخزاد

درد ناکترین جدایي

وقتیہ کہ هنوز هستش

ولي دیگـہ اون

آدم قدیم نیست..

داش غیرت.........................

جاده های زندگی را خدا هموار می کند کار ما تنها برداشتن سنگ ریزه هاست.....

من همان خاک خوشبخت من همان نور هستم پس چراگاهی اوقات این همه از خدا دور هستم....

سلام دوست عزیزخوشحال میشم بیشتراشنابشم باشما.چطوری میشه؟

سلام دوست عزیزخوشحال میشم بیشتراشنابشم باشما.چطوری میشه؟