دلیلهایم دیگر حتی خودم را راضی نمیکنند

نه کسی را داشتیم و نه دنبال تو گشتم که روزی دوستت داشتم و هنوز هم نقطه ای درد آور هستی، آنگاه که می بینم ردت را روی قلبم با آنکه میخندم ، و تو بی آنکه بدانی.

بیچاره ما که در پی ارادتی خالصانه آواره شهر شدیم، نگار من.