خانه‌ام ابریست

یکسره روی زمین ابری ست با آن

از فراز گردنه خرد و خراب و مست

باد می‌پیچد

یکسره دنیا خراب از اوست

و حواس من!

آی نی زن که تو

را آوای نی برده ست دور از ره کجایی؟

خانه‌ام ابریست اما

ابر بارانش گرفته ست

در خیال روزهای روشنم کز دست رفتندم،

من به روی آفتابم

می برم در ساحت دریا نظاره

و همه دنیا خراب و خرد از باد است

و به ره، نی زن که دائم می‌نوازد نی، در این دنیای ابراندود

راه

خود را دارد اندر پیش

"قلب"
وسعتي دارد
به اندازه ي حضورخدا..
من مقدس تر از قلب،
سراغ ندارم..
قلبتون سرشار از حضور و یاد خدا

زندگی یعنی اینکه منتظر پایان طوفان نمونی،
بلکه یاد بگیری زیر همون طوفان برقصی

+5

با خودت تکرار کن؛

«امروزمتعلق به من و آرزوهای من است.

من آغازمیکنم خواستن هایم راو نتیجه اعمال خود را بادلی به وسعت دریابه شعور موجود در جهان هستی می سپارم

خدایم سپاس»

نه زمین باش و نه خاک ، که تو را خوار کنند
وانگهی ذهن تو را پر ز مردار کنند
آسمان باش که خلقی به نگاهت بخرند
وز پی دیدن تو ، سر به بالا ببرند

http://www.hamkhone.ir/member/112256/blog/view/305828/78/

________