آغوش دیوار!

من همین امروز ...

گوشه ی کدر کبود تنهایی خویش ...

بر دیوار قفس ...

دستانت را نقش می زنم ...

و تن بیمار رنجور بیچاره را ...

به نقاشی خود می سپارم ...

شاید آغوش دیوار ...

سرد باشد ...

درد باشد ...

خشن باشد ...

اما همین که یاد تو را بر آن کشیده ام ...

بهشت من است ...

همین امروز ...

در آغوش بهشت ...

خواهم مرد !