دیگر نه اشکهایم را خواهی دید
نه التماس هایم را
و نه احساساتِ این دلِ لعنتی را...
به جایِ آن احساسی که کُشتی
درختی از غرور کاشتم

اینـقد با همـه بهـار بودی
من زمـــستان شدمـ
دیگــر از سـَـردی ام نپـرس

+5

با مدعی مگویید اسرار عشق و مستی

تا بی‌خبر بمیرد در درد خودپرستی

عاشق شو ار نه روزی کار جهان سر آید

ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی

** حافظ **

بیا از ابر دل، شبنم بسازیم

بیا از درد دل، مرهم بسازیم

نگو گشتیم آدم را ندیدیم

خدایی کن، بیا آدم بسازیم

"مجتبی کاشانی"

5+.

گاهی پای کسی میمانی ....

که نه دیدی اش .... نه میشناسی اش .......

فقط حسش کرده ای .... تجمسمش کرده ای....
پشت هاله ای از نوشته های مجازی روی پیج مجازی اش ...

که هر روز میخوانی و در جوابش میگویی ....

لایک ....
+5

حرف را باید زد

درد را باید گفت

سخن از مهر من و جور تو نیست

سخن از متلاشی شدن دوستی است

و عبث بودن پندار سرور آور مهر...

آشنایی با شور؟

و جدایی با درد؟

و نشستن در بهت فراموشی

یا غرق غرور؟

سینه ام آینه ایست با غباری از غم

تو به لبخندی از این آئینه بزدای غبار...

** حمید مصدق **

آهای . . . لیلی

به قصه ی خودت برگرد !

اینجا

مجنون به همه ی لیلی ها "محرم" است

اگه گاهی اوقات دلت میگیره و دوست داری گریه کنی ...

اما نمیدونی چته..بدون خدا دلش برات تنگ شده میخواد صداش کنی...

سلامتی

کسایی که هیچکس دوسشون نداره و

اونها هم دیگه توقع دوست داشتن رو از کسی ندارن...

+5

گاهی انقد تو کارام “دس دس” میکنم
که یهو اطرافیانم پا میشن شروع میکنن رقصیدن