چه حرف بی ربطیست که مـــــــــــــرد گریه نمی کنـــدگاهی آنقدر بغــــــــض داری که

فقط باید مـــــــــــــرد باشی تا بتوانی گریه کنـی

کاش یکی پیدا میشد که وقتی میدید گلوت ابر داره و چشمات بارون ، به جای اینکه بپرسه “چته ؟ چی شده ؟” ؛ بغلت کنه و بگه “گریه کن” …

عــطر ِ تَنت روی ِ پــیراهنـم مــانده ..
امــروز بـویــیدَمَش عمــیق ِ عمــیق ِ!
و با هـر نـفس بـغــضم را سـنگین تر کردم!
و به یــاد آوردم که دیـگر ، تـنـت سـهم ِ دیگری ست…
و غمــت سـهم ِ مــن!

بهم بگو چه حالی داری

وقتی دستام از تو دورن
نمی دونی شب و روزام

بی تو خيلی سوت و کورن
بهم بگو چه حالی داری

وقتی من پيشت نباشم
نمک خودخواهيامو

روی قلب تو نپاشم
بهم بگو چه حالی داری
بهم بگو چه حالی داری

وقتی با گـرگــ هـا زندگی میکنـی زوزه کـشـیـدن را بـیـامـوز

من در سرزِمـیـنـی زنـدگـی مـیـکـنـم که تـنـها "خـدایـش" از

پشـت خـنـجـر نـمـیـزنـد

تخت كه نیست تابوته...

تختی که هر شب،

هنوزم در خیالم است

تنها...

با یادتوست خواب رو به چشمانم شیرین میکند

به چـشـمـهـایـت بگــو . . .

نـگـاهـم نـڪـنـنـد .

بـگـو وقـتـے خـیـره ات مـے شـوم

سرشـاטּ بـه ڪـار خـودشـاטּ بـاشـد . . . !

نـه ڪـه فـڪـر ڪـنـے خـجـالـت مـے ڪـشـم هـا . .

نـه !

حـواسـم نـیـسـت . . . عـاشـقـت مـی شـوم…!!!

میـنویسم
برای تو
دیگران میآیند و میخوانند و میگویند : خوب بود...
اما آنها هرگز نمیدانند چه قدر سخت است
مخاطب نوشته هایت نداند که مخاطب خاص نوشـته های توست

گفتم خدایا دلگیرم

گفت: حتی از من؟

گفتم خدایادلم را ربوده اند

گفت: پیش از من؟

گفتم خدایا دوری ازمن

گفت: تو یا من؟

گفتم خدایا تنهاترینم

گفت: بیشتر از من؟

گفتم خدایا اینقدرنگو من

گفت: من تو ام تو من!

این من هستم که وفادار خواهم ماند ، این تو هستی که تنها بی وفایی از تو جا خواهد ماند!

این من هستم که آخرش میسوزم ، این تو هستی که میروی و من با چشمهای خیس به آن دور دستها چشم میدوزم