من بلد نیستم از عاطفه خالی باشم

بگذارید که مجنون و خیالی باشم

تو به نو بودن خود فکر کن و راحت باش

دوست دارم که قدیمی و خیالی باشم

از درد های کوچک است که آدم می نالد
وقتی ضربه سهمگین باشد ، لال می شوی ..

تنها نشسته ام و چای مینوشم و بغض میکنم
هیچکس مرا به یاد نمی آورد
این همه آدم روی کهکشان به این بزرگی
و من حتی آرزوی یک نفر هم نبودم . . .

می خندم!
دیگر تب هم ندارم
داغ هم نیستم
دیگر به یاد تو هم نیستم
سرد شده ام
سرد سرد
نمی دانم
شاید…
شاید دق کرده ام!
کسی چه می داند…
.

ﻣﺎ ﺁﺩﻣﺎ ﻭﻗﺘﯽ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﯿﺸﯿﻢ
ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﺎ ﻋﺸﻘﻤﻮﻥ ﻟﺬﺕ ﺑﺒﺮﯾﻢ ,
ﺗﺮﺱ ﺍﺯ ﻧﺒﻮﺩﻧﺶ ﺩﺍﻏﻮﻧﻤﻮﻥ ﻣﯿﮑﻨﻪ ..!
ﺷﮑﺎﮐﻤﻮﻥ ﻣﯿﮑﻨﻪ ؛
ﺑﺪ ﺩﻝ ﻣﯿﺸﯿﻢ
ﺑﺪ ﺧُﻠﻘﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ
ﺩﻋﻮﺍ ﻣﯿﺸﻪ ؛
ﺑﯽ ﺍﺣﺘﺮﺍﻣﯽ ﻣﯿﺸﻪ
ﻗﻬﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﻭ ﺳﺮﺩ ﻭ ﺳﺮﺩﺗﺮ ﻣﯿﺸﯿﻢ …
ﺍﯾﻨﺎ ﻫﻤﺶ ﺑﺨﺎﻃﺮِ ﺗﺮﺱِ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻧﻪ ﻫﺎﺍﺍ…

یادت تمام هستیم را در خودش گم میکند

مجنونتر از مجنون مرا در چشم مردم میکند

من بی حضورت ، “با تو” در یک خانه در ذهنم قرین

یاد تو قلبم را پر از حس ترنم میکند . . .

دیشب اینترنتم قطع شد تا رفتم تو حال بابام با چوب افتاد به جونمو هی داد میزد دزد دزد

یهو مادرم داد زد نزن نزن پسرمونه ….

بابام تو چشاش اشک جمع شد گفت تویی پسرم ؟ چقد بزرگ شدی !

دوستی با تو برایم بوی ریحان می دهد
بی تو اما باغ ریحان بوی زندان می دهد
.

هر آنچه زیباست همیشه خوب نمی ماند

اما آنچه خوب است همیشه زیباست !

تقدیم به خوبترین زیبا

آدما خیلی نمی تونن از هم دور باشن

بالاخره یه چیزی جا می مونه که مجبورن برگردن

سعی نکن از من دورشی چون دلت اینجاست