نون و پنیر و شلغم
شعر گفتنت تو حلقم

در این شـــــــــهر غریـــــب . . .

همیشه که باشی خسته میشوند...

مردمانـــی که اگـــــر نباشــی. . .

میگوینــــــد: بی معرفتــــی . . . !

یه زندگی پر از خالی...من سرشارم از تنهاییم...

گشنه ها پرنده ها رو زدن،کشتن
بگو سفره ی خالی جلوی پروازو میگیره
به بچت بگو...

تو رفتی مآ وایستآدیم ...تو خوندی مآ نخوندیم...ته جفتشم که بگیری یعنی زرشک...

فقط
پاک باش
خالص
ناب
بــــــزرگ،مثه فکرات قبله خواب...

زندگی،یه مجموعه ی منظم از بی نظمی هاست...

روزی اینجا شهر من بود
دور از هرچی جنگ و کمبود
آسمونش قد من بود
فاصله م تاش چن تا پر بود
با خنده ها خندیدم
با لرزه ها لرزیدم
ضربه هاتو حس کردم باز پشت به پشتت جنگیدم
حرف من از زندگیمه
از اونجا که دل می گیره
از اونجا که دنیا تو دستته
باز چشات رو یه چیز گیره

کوچ تا چند؟مگر میشود از خویش گریخت!

من خرابم بنشین،زحمت آوار نکش...