دلگیرم
از دنیآ و روزگآرش
از بی کسی هآ و سکوت هآ!
این منم که اینگونه خسته ام
منی که همیشه خوب بودم و خندآن
منی که خنده هآیم مثآلی بود به مثآل ضرب المثل!
نمی توآنی بفهمی و البته عجیب هم نیست برآیم!
چون “تـو”، “من” نیستی!
پس مرا قضاوت نکن

ميگويند... به زنـان نبايد بال و پر داد.....ميپرد!
اما زنان فقط پرواز هاي عاشقانه را دوست دارند...!( بي دليل نميپرند)
ميگويند... به زن نگوييد دوستت دارم....خودش را ميگيرد!!!
اما زنان (فقط)..دستان عشقشان را ميگيرند و ميگويند دوستشان دارند

همیشه حرف از رفتن هاســــــــــت

کاش کسی با آمدنش غافلگیرمان کنــــــــــــــد !!!

رفتنـــت ..

نبودنت !

نــ ـ ــآمردیــت ,

نـﮧ اذیتـم کردُ نـﮧ حتـﮯ , ثآنیـه اﮮ , برآم سوآل شد !

فقــــــط ..

یـڪ بغض خفـه ام میکنــد ..

چگونـﮧ نگآهــت کرد ؟؟

ڪـﮧ مرآ تنهــآ گذآشتـﮯ ...

باهمه سرديت،

هنوز

برايم گرمترين حس دنيايي

فلسفه نباف شاعر! چه ممکن؛ چه محال،
چه جبر، چه اختیار..
چه هر کوفت دیگری……… او رفته
است دیگر!!
{enri95}

دل آدم چه گرم می شودگاهی ساده ،به یک دلخوشی کوچک ،
به یک احوالپرسی ساده،
به یک دلداری کوتاه،
به یک سرتکان دادن یعنی تورا می فهمم
به یک گوش دادن خالی بدون داوری
به یک همراهی شدن کوچک
به حتی یک همراهی کردن ممتدآرام
به یک پرسش:" روزگارت چگونه است؟"
به یک دعوت کوچک به صرف یک فنجان قهوه
به یک وقت گذاشتن برای تو،
به شنیدن یک من کنارت هستم
به یک هدیه بی مناسبت
به یک غافلگیری
به یک خوشحال کردن کوچک
به یک شاخه گل
دل آدم گاهی چه شاد است به یک فهمیده شدن درست
به یک لبخند
به یک سلام
به یک تعریف،به یک تایید،به یک تبریک
وماچه بی رحمانه این دلخوشی های کوچک وساده راازهم دریغ می کنیم و
تمام محبت ودوست داشتنمان راگذاشته ایم کنارتابه یکباره همه ی آنهاراپس ازمرگ نثار هم کنیم.

´´´´´´´´´´¶¶
´´´´´´´´´¶¶¶
¶¶¶´´´´´¶¶´¶
´¶¶¶¶¶¶¶¶´´¶
´´´¶¶´´´´´´¶¶¶¶¶¶¶¶¶
´´´´´¶¶´+5´´´´¶¶¶¶
´´´´¶¶´´´´´¶¶¶
´´´¶¶´¶¶¶¶´´¶
´´¶¶¶¶¶´´¶¶´¶
´¶¶´´´´´´´´¶¶¶
´´´´´´´´´´´
+5


´¶¶´´´´´´´´´´¶¶
´´´´´´´´´¶¶¶
¶¶¶´´´´´¶¶´¶
´¶¶¶¶¶¶¶¶´´¶
´´´¶¶´´´´´´¶¶¶¶¶¶¶¶¶
´´´´´¶¶´+5´´´´¶¶¶¶
´´´´¶¶´´´´´¶¶¶
´´´¶¶´¶¶¶¶´´¶
´´¶¶¶¶¶´´¶¶´¶
´¶¶´´´´´´´´¶¶¶
´´´´´´´´´´´´¶¶

بخـنــد

هــرچـنــد

غـمـگینــی

بـبخــش

هــرچـنـد

مـسکینـــی

فـرامـوش کــن

هــرچـنــد

دلــگیــــری

زیستــن اینــگــونـــه زیـبـاسـت ...

بخنـــد

ببخــش

و فرامـوش کـــن

هــرچـنــد میدانم ...

آســـان نــیســـت.

غریب است دوست داشتن.
و عجیب تر از آن است دوست داشته شدن …
وقتی می دانیم کسی با جان و دل دوستمان دارد …
و نفس ها و صدا و نگاهمان در روح و جانش ریشه دوانده؛
به بازیش می گیریم هر چه او عاشق تر، ما سرخوش تر، هر چه او دل نازک تر، ما بی رحم تر.
تقصیر از ما نیست؛
تمامیِ قصه هایِ عاشقانه، اینگونه به گوشمان خوانده شده اند …