آدمها وقتی پیر میشن اخلاقشون هم شبیه بچه ها میشه بهانه گیر تر میشن و کمی هم بد اخلاق تر ...
این اقتضای سن اونهاست
لطفاً از اونها فاصله نگیرید و تنهاشون نگذارید
یه همچین روزای سراغ ما هم میان
روزهای تنهایی ...
روزهای نا امیدی ...
روزهای غم انگیز و پاییزی ...
اونها احتیاج به کمک دارن تا به سلامت بتونن از این مسیر و مرحله عبور کنند
دوست من ... کمی باهات حرف دارم ...
اگه یه روزی یه جایی با یه کسایی تصمیم گرفتی عزیز سالخورده ای رو ببری خانه سالمندان...
و بهونه تون هم اینه که اینجوری برای خودش بهتره ...
چند روزی یک چمدون کوچیک ببند و با وسایل ضروری زندگی برو تو همون خانه سالمندان ...
تک و تنها بدون هیچ وسیله ی ارتباطی ...
وقتی تو نمی تونی از اون چه انتظاری داری ...
برای ما هم روزی میاد که پیر و سالخورده میشیم و خیلی از کارهامون رو نمی تونیم انجام بدیم و حتی ممکنه دچار بی اختیاری بشیم و خودمونو کثیف کنیم ...
این دست ما نیست همونطور که نوزادی که خودشو کثیف میکنه دست خودش نیست
دوست من با سالخوردگان مهربون باش تا بعدها باتو مهربون باشن
دوست من تو معلم بچه هات هستی و از تو یاد خواهند گرفت
لطفن معلم خوبی باش
لطفن آماده روزهایی باش که دلنشین بودنش به تو بستگی داره ... روزهایی که به چشم برهم زدنی فرا میرسند ...
از توجهت ممنونم
مرسي بابت ياد آوري چيزايي كه نبايد فراموش بشن