ورزش هـا و تـفریحات وارداتی جوانان ايرانی

بسیاری از تفریحات امروزین جوانان "وارداتی" هستند. مدت زیادی از بوجود آمدن آن در جهان خارج نمی‌گذرد که این تفریح به همراه وسائل مورد نیاز که البته چندان هم ارزان نیست به سرعت وارد ایران می‌شود و مورد استقبال قرار می‌گیرد. جالب اینکه حتی اسامی آن نیز "بومی" نمی‌شوند. حالا دیگر تریال، پینت‌پال، پاور باکینگ یا اسکای رانر و اسلک لاین بخشی از فرهنگ تفریحی ورزشی جوانان ایرانی شده‌اند.

بازی‌هایی که به تاریخ پیوستند

تا یکی دو نسل پیش، بازیهای متعددی از جمله "هفت‌سنگ" به عنوان یکی از تفریحات جوانان محسوب می‌شد. اما حالا دیگر تقریبا این بازی بومی به تاریخ پیوسته است.

 



"پاور باکینگ" یا اسکای رانر

با این وسیله که از قدرت و نیروی فنر استفاده می‌کند، می‌توان با استفاده از وزن بدن خود تا ۷ /۲ متر از سطح زمين پرش کرد و با سرعت ۳۲ کيلومتر در ساعت دوید.

 



پینت‌بال

اوایل دهه ۱۹۷۰ در وزارت کشاورزی امریکا ماشین‌هایی وجود داشت که عقب آنها پمپی متصل بود که رنگ را به مسافت‌های دور پرتاب می کرد و با این وسیله، درخت‌هایی که باید قطع یا هرس می‌شدند را علامت گذاری می‌کردند. ایده تبدیل این سیستم به صورت یک بازی از آن زمان آغاز شد. تکمیل نشانه روهای قابل حمل و تکنولوژی ساخت آنها تا اوایل دهه ۱۹۸۰ ادامه یافت.

 



پینت بال در ایران

پینت بال حدود ۱۰ سال است که در ایران شروع به کار کرده. بسیاری از تفریحات به رشته ورزشی تبدیل می‌شوند. با تشکیل تیم‌ها حتی رقابت‌های بین‌المللی نیز برگزار می‌شوند. پینت بال ایران نیز در این مدت با جهشی بزرگ توانسته در مسابقات بین‌المللی و آسیایی مقام‌های درخشانی کسب کند.

 



اسلک‌لاین

اسلک‌لاين هنر حفظ تعادل و راه رفتن، بر روی تسمه يا طناب که بين دو نقطه محکم می‌باشد. جوانان ایرانی چهار سال پیش از طریق اینترنت با این سرگرمی ورزشی آشنا شدند. تا پیش از آن نه امکاناتی وجود داشت و نه کسی به آن می‌پرداخت.

 



اسکیت بورد

در سال‌های اخیر بسیاری از این سرگرمی‌ها به هنگام ورود به ایران، نخست "مردانه" هستند. اسکیت بورد در سال‌های اخیر در میان جوانان نیز از محبوبیت بالایی برخوردار شده است.

 



اسکیت

اسکیت شاید یکی از "قدیمی‌ترین" سرگرمی‌های وارداتی است. بسیاری از سرگرمی‌های وارداتی مورد توجه بانوان نیز قرار می‌گیرد. این توجه در وهله نخست مخالفت اقشار سنتی و حتی برخی محدودیت‌های انتظامی را نیز برمی‌انگیزاند. به مرور زمان بسیاری از آنها "جا می‌افتند" و حتی تیم ملی بانوان نیز برایشان تشکیل می‌شود.

 



تریال

تریال بایک یا حرکات آکروباتیک با دوچرخه در اوائل دهه ۷۰ میلادی رواج یافت. اکنون فدارسیون جهانی تریال بایک (BUI) در کنار فدراسیون جهانی دوچرخه‌سواری نیز بوجود آمده است.

 



تریال بایک

حالا در بسیاری از شهرستان‌های ایران نیز تیم‌های تریال بایک بوجود آمده و فعال هستند. اخیرا هم نخستین رقابت بین‌المللی تریال بایک در قزوین برگزار شد.

 



پاراگلاید "چتربال"

تا سال ۱۹۸۵ میلادی وسیله‌ای بنام چتربال وجود نداشت تا اینکه در حدود سال ۱۹۸۶ میلادی کوهنوردان سوئیسی برای پایین آمدن از کوه از این وسیله استفاده کردند. البته وسیله‌ای که آنها از آن استفاده می‌کردند بیشتر به چتر سقوط آزاد شباهت داشت و به مرور زمان به شکل امروزی تغییر شکل داد.

 



آرزوی پرواز

پایین آمدن از کوه با چتربال انگیزه‌ای شد برای پیشرفت این ورزش به‌طوری که امروزه به تفریح و ورزشی مستقل در نقاط مختلف جهان تبدیل شده‌است. "چتربال" اکنون آرزوی پرواز بسیاری از ایرانیان را نیز برآورده کرده است.

 



اسنوبورد

اگر استفاده از اسکی چند دهه در ایران قدمت دارد، اما اسنوبورد چند سالی بیش نیست که همزمان با سایر کشورها، پایش به پیست‌های اسکی ایران نیز باز شده است.

 



اسکی تابستانی

حالا اسکی روی چمن هم به تفریح اسکی‌بازان ایران افزوده شده است.

 



پارکور

مدت زیادی طول نکشید تا پارکور از پاریس پایش به شهرهای ایران باز شد. حالا دختران و پسران ایرانی زیادی سرگرم پارکور هستند.