عجب ماه بلندی تو

عجب لطف بهاری تو

امیر بی گزندی تو

عجب حلوای قندی تو

رفتی و ندیدی که بی تو شکسته بال و خسته ام

بعد تو نیامد چه ها که بر سر من

وی گردنم ببسته، از تو کجا گریزم؟؟

ای نور هر دو دیده،بی تو چگووونه بینم؟

ای توبه ام شکسته، از تو کجا گریزم؟؟

با تو باشم غم چیه؟با تو مرگم آسوونه